2. พยัคฆชาดกว่าด้วยเรื่องของมิตร[415] ความเกษมจากโยคะ ย่อมเสื่อมไป เพราะการคบหากันมิตรคนใด บัณฑิตพึง รักษาลาภยศและชีวิตของตน ที่มิตรนั้น ครอบงำไว้เสียก่อน ดุจบุคคลผู้รักษาตาของ ตนไว้ ฉะนั้น. [416] ความเกษมจากโยคะ ย่อมเจริญเพราะ การคบหากับมิตรคนใด บุรุษผู้ฉลาดในกิจ ทั้งมวล พึงกระทำกิจทุกอย่างของกัลยาณ- มิตรให้เหมือนของตน. [417] ดูก่อนราชสีห์และเสือโคร่ง จงมาเถิด ขอเชิญท่านทั้งสองจงกลับเข้าไปยังป่าใหญ่ พวกมนุษย์อย่ามาตัดป่าของเราให้ปราศจาก ราชสีห์และเสือโคร่งเสียเลย ราชสีห์และ เสือโคร่งอย่าได้เป็นผู้ไร้ป่า. จบ พยัคฆชาดกที่ 2 |