เมนู

8. กาสาววรรค



1. กาสาวชาดก



ว่าด้วยผู้ควรนุ่งห่มผ้ากาสาวะ


[291] ผู้ใดยังมีกิเลสดุจน้ำฝาด ยังคายออกไม่ได้
ปราศจากทมะและสัจจะ จักนุ่งห่มผ้าย้อมน้ำฝาด
ผู้นั้นย่อมไม่สมควรจะนุ่งห่มผ้าย้อมน้ำฝาดเลย.
[292] ส่วนผู้ใดคายกิเลสดุจน้ำฝาดแล้ว ตั้งมั่น
อยู่ในศีลทั้งหลาย ประกอบด้วยทมะและสัจจะ
ผู้นั้นแลย่อมสมควรจะนุ่งห่มผ้าย้อมน้ำฝาดได้.

จบ กาสาวชาดกที่ 1

อรรถกถากาสาววรรคที่ 8



อรรถกถาสาวชาดกที่ 1



พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรง
ปรารภพระเทวทัต ตรัสพระธรรมเทศนานี้ มีคำเริ่มต้นว่า
อนิกฺกสาโว กาสาวํ ดังนี้. แต่เรื่องเกิดขึ้นในกรุงราชคฤห์.
สมัยหนึ่งพระธรรมเสนาบดีอยู่ ณ เวฬุวันมหาวิหารกับ
ภิกษุ 500 รูป. ครั้งนั้นพระเทวทัตห้อมล้อมไปด้วยบริษัท
ผู้ทุศีลสมควรแก่ตนอยู่ ณ คยาสีสประเทศ. สมัยนั้นชาวกรุง