7. เสคคุชาดกการได้รับทุกข์จากผู้เป็นที่พึ่ง[283] สัตว์โลกทั้งปวง เป็นผู้พอใจในการเสพ กาม ดูก่อนนางเสคคุ เจ้าเป็นผู้ไม่ฉลาดในธรรม ของชาวบ้าน ความที่เจ้าเป็นนางกุมารีถูกบิดา จับมือในป่าชัฏ ร้องไห้อยู่ในวันนี้เป็นธรรมดา. [284] เมื่อฉันได้รับทุกข์แล้ว ผู้ใดพึงเป็นที่พึ่ง ได้ ผู้นั้นคือบิดาของฉัน กลับมากระทำมิดีมิร้าย ฉันในป่า ฉันจะคร่ำครวญหาใครในกลางป่าอีก เล่า ผู้ใดเป็นที่พึ่งได้ ผู้นั้นกลับมาทำฉันถึงสาหัส. จบ เสคคุชาดกที่ 7 อรรถกถาเสคคุชาดกที่ 7 พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรง |