ททามิ เต พฺราหฺมณ โรหิณีนํ, ควํ สหสฺสํ สห ปุงฺคเวน;

ทูโต หิ ทูตสฺส กถํ น ทชฺชํ, มยมฺปิ ตสฺเสว ภวาม ทูตาติฯ

ทูตชาตกํ ทสมํฯ

สงฺกปฺปวคฺโค ปฐโมฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

อุสุการวโร ติลมุฏฺฐิ มณิ, หยราช วิหงฺคม อาสิวิโส;

ชนสนฺธ กหาปณวสฺส ปุน, ติริฏํ ปุน ทูตวเรน ทสาติฯ

2. ปทุมวคฺโค

261. ปทุมชาตกํ (3-2-1)

[31]

ยถา เกสา จ มสฺสู จ, ฉินฺนํ ฉินฺนํ วิรูหติ;

เอวํ รูหตุ เต นาสา, ปทุมํ เทหิ ยาจิโตฯ

[32]

ยถา สารทิกํ พีชํ, เขตฺเต วุตฺตํ วิรูหติ;

เอวํ รูหตุ เต นาสา, ปทุมํ เทหิ ยาจิโตฯ

[33]

อุโภปิ ปลปนฺเตเต [วิลปนฺเตเต (สฺยา. ก.)], อปิ ปทฺมานิ ทสฺสติ;

วชฺชุํ วา เต น วา วชฺชุํ, นตฺถิ นาสาย รูหนา;

เทหิ สมฺม ปทุมานิ, อหํ ยาจามิ ยาจิโตติฯ

ปทุมชาตกํ ปฐมํฯ

262. มุทุปาณิชาตกํ (3-2-2)

[34]

ปาณิ เจ มุทุโก จสฺส, นาโค จสฺส สุการิโต;

อนฺธกาโร จ วสฺเสยฺย, อถ นูน ตทา สิยาฯ

[35]