น เม ปิโย อาสิ อกณฺหเนตฺโต, ภายามิ ปจฺจาคมนาย ตสฺส;
อิโต คโต หิํเสยฺย มจฺจุราชํ, โส หิํสิโต อาเนยฺย ปุน อิธฯ
[181]
ทฑฺโฒ วาหสหสฺเสหิ, สิตฺโต ฆฏสเตหิ โส;
ปริกฺขตา จ สา ภูมิ, มา ภายิ นาคมิสฺสตีติฯ
มหาปิงฺคลชาตกํ ทสมํฯ
อุปาหนวคฺโค นวโมฯ
ตสฺสุทฺทานํ –
วรุปาหน ขุชฺช วิกณฺณกโก, อสิตาภุย ปญฺจมวจฺฉนโข;
ทิช เปมวรุตฺตมเอกปทํ, กุมินามุข ปิงฺคลเกน ทสาติฯ
10. สิงฺคาลวคฺโค
241. สพฺพทาฐิชาตกํ (2-10-1)
[182]
สิงฺคาโล มานถทฺโธ จ, ปริวาเรน อตฺถิโก;
ปาปุณิ มหติํ ภูมิํ, ราชาสิ สพฺพทาฐินํฯ
[183]
เอวเมว มนุสฺเสสุ, โย โหติ ปริวารวา;
โส หิ ตตฺถ มหา โหติ, สิงฺคาโล วิย ทาฐินนฺติฯ
สพฺพทาฐิชาตกํ ปฐมํฯ
242. สุนขชาตกํ (2-10-2)
[184]
พาโล วตายํ สุนโข, โย วรตฺตํ [โย จ โยตฺตํ (ก.)] น ขาทติ;
พนฺธนา จ ปมุญฺเจยฺย, อสิโต จ ฆรํ วเชฯ
[185]