6. มิตตากาลีเถรีคาถา1[444] ข้าพเจ้าออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิต ด้วยศรัทธา แต่เป็นผู้ขวนขวายในลาภสักการะ เที่ยว ไปด้วยเหตุนั้น ๆ ข้าพเจ้าละประโยชน์อันเยี่ยมแล้ว ถือเอาประโยชน์อันเลว อยู่ในอำนาจของกิเลส ไม่ รู้ประโยชน์ของความเป็นสมณะ เมื่อข้าพเจ้านั่งในที่ อยู่ ได้เกิดความสังเวชว่า เราเดินทางผิดเสียแล้ว ตก อยู่ในอำนาจของตัณหา ชีวิตของเราน้อย ถูกชราและ พยาธิย่ำยี กายนี้ย่อมทำลายไปก่อน ไม่ใช่เวลาที่เรา จะประมาท เมื่อข้าพเจ้าพิจารณาเห็นตามความเป็น จริงถึงความเกิดขึ้นและความเสื่อมไปของขันธ์ทั้งหลาย จึงได้มีจิตหลุดพ้นแล้ว ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติคำสอนของ พระพุทธเจ้าแล้ว. จบ มิตตกาลีเถรีคาถา อรรถกถามิตตากาฬีเถรีคาถา คาถาว่า สทฺธาย ปพฺพชิตฺวาน เป็นต้น เป็นคาถาของพระเถรี |