เมนู

พระสุตตันตปิฎก


ขุททกนิกาย เถรคาถา


เล่ม 2 ภาคที่ 3


ตอนที่ 4



ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น


เถรคาถา วีสตินิบาต


1. อธิมุตตเถรคาถา


ว่าด้วยผู้หลุดพ้นย่อมไม่กลัวตาย


[385] พระอธิมุตตเถระถูกพวกโจรจับไว้ มิได้มีความกลัวหวาด
เสียว มีหน้าผ่องใส เมื่อหัวหน้าโจรเห็นดังนั้น เกิดความอัศจรรย์ใจ จึง
ได้กล่าวคาถาสรรเสริญ 2 คาถาว่า
เมื่อก่อน เราจะฆ่าสัตว์เหล่าใดเพื่อบูชายัญ หรือเพื่อ
ปล้นเอาทรัพย์ สัตว์เหล่านั้นหมดอำนาจ เกิดความกลัว
ย่อมพากันหวาดหวั่นและบ่นเพ้อ แต่ความกลัวมิได้มีแก่
ท่านเลย ซ้ำยังมีสีหน้าผ่องใสยิ่งนัก เมื่อภัยใหญ่เห็น
ปานนี้ปรากฏแล้ว เหตุไรท่านจึงไม่คร่ำครวญเล่า.

พระเถระเมื่อจะแสดงธรรม โดยมุ่งการตอบคำถามของนายโจรนั้น
จึงได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ความว่า