เมนู

6. สัปปทาสเถรคาถา



ว่าด้วยคาถาของสัปปทาสเถระ


[352] นับตั้งแต่เราบวชมาแล้วได้ 25 ปี ยังไม่เคยได้รับ
ความสงบใจ แม้ชั่วเวลาลัดนิ้วมือเลย เราไม่ได้เอกัคคตา-
จิต ถูกกามราคะครอบงำแล้ว ประคองแขนทั้งสองร้องไห้
คร่ำครวญออกไปจากที่อยู่ด้วยคิดว่า จักนำศัสตรามา ชีวิต
ของเราจะมีประโยชน์อะไรเล่า ก็คนอย่างเราจะลาสิกขา
เสียอย่างไรได้ ควรตายเสียเถิดคราวนี้ เราได้ฉวยเอา
มีดโกนขึ้นไปนอนบนเตียง มีดโกนเล่มนั้นเรานำเข้าไป
จ่อไว้แล้ว สามารถจะตัดเส้นเอ็นให้ขาดได้ ขณะนั้น
โยนิโสมนสิการก็เกิดขึ้นแก่เรา โทษปรากฏแก่เรา ความ
เบื่อหน่ายในสังขารก็เกิดขึ้นแก่เรา เพราะความเบื่อหน่าย
ในสังขารนั้น จิตของเราหลุดพ้นแล้ว ขอท่านจงดูความ
ที่ธรรมเป็นธรรมดีเถิด วิชชา 3 เราได้บรรลุแล้ว คำสอน
ของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว.

จบสัปปทาสเถรคาถา

อรรถกถาสัปปทาสเถรคาถาที่ 6



คาถาของท่านพระสัปปทาสเถระ มีคำเริ่มต้นว่า ปณฺณวีสติ ดังนี้.
เรื่องนี้มีการเกิดขึ้นอย่างไร ?