เถรคาถา ฉักกนิบาต1. อุรุเวลกัสสปเถรคาถาว่าด้วยคาถาของพระอุรุเวลกัสสปเถระ[347] เรายังไม่เห็นปาฏิหาริย์ของพระโคดมผู้เรืองยศ เพียงใด เราก็ยังเป็นคนลวงโลกด้วยความริษยาและมานะ ไม่นอบน้อมเพียงนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เป็นสารถีฝึก นรชน ทรงทราบความดำริของเรา ทรงตักเตือนเรา ลำดับนั้น ความสลดใจได้เกิดแก่เรา เกิดความอัศจรรย์ ใจ ขนลุกชูชัน ความสำเร็จอันเล็กน้อยของเราผู้เป็นชฎิล เคยมีอยู่ในก่อน เราได้สละความสำเร็จอันนั้นแล้ว บวช ในศาสนาของพระชินเจ้า เมื่อก่อน เรายินดีการบูชายัญ ห้อมล้อมด้วยกามารมณ์ ภายหลัง เราถอนราคะ โทสะ และโมหะได้แล้ว เรารู้ขันธปัญจกอันอาศัยอยู่ในกาลก่อน ชำระทิพยจักษุหมดจด เป็นผู้มีฤทธิ์ รู้จิตของผู้อื่น และ บรรลุทิพโสต อนึ่ง เราออกบวชเป็นบรรพชิต เพื่อประ- โยชน์ใด ประโยชน์นั้นเราได้บรรลุแล้ว ความสิ้นไป แห่งสังโยชน์ทั้งปวงเราได้บรรลุแล้ว. จบอุรุเวลกัสสปเถรคาถา |