เมนู

5. วิสาขปัญจาลีปุตตเถรคาถา


ว่าด้วยคาถาของพระวิสาขปัญจาลีบุตรเถระ

*

[302] ได้ยินว่า พระวิสาขปัญจาลีบุตรเถระได้ภาษิตคาถานี้ไว้
อย่างนี้ว่า
พระธรรมกถึกประกอบด้วยองค์ ดังนี้คือ ไม่พึง
ยกตน 1 ไม่ข่มบุคคลเหล่าอื่น 1 ไม่พึงกระทบกระทั่ง
บุคคลเหล่าอื่น 1 ไม่กล่าวคุณความดีของตนในที่
ชุมนุมชน เพื่อมุ่งลาภผล 1 ไม่มีจิตฟุ้งซ่านกล่าวแต่
พอประมาณ มีวัตร 1 ภิกษุผู้เป็นธรรมกถึก พึงเป็น
ผู้มีปกติเห็นเนื้อความอันสุขุมละเอียด มีปัญญา
เฉลียวฉลาด ประพฤติอ่อนน้อม มีศีลตามเยี่ยงอย่าง
ของพระพุทธเจ้านั้น พึงได้พระนิพพานไม่ยากเลย.

อรรถกถาวิสาขปัญจาลปุตตเถรคาถา


คาถาของท่านพระวิสาขปัญจาลบุตรเถระ เริ่มต้นว่า น อุกฺขิเป โน
จ ปริกฺขิเป ปเร.
เรื่องราวของท่านเป็นอย่างไร ?
แม้พระเถระนี้ ก็เป็นผู้มีอธิการอันกระทำแล้วในพระพุทธเจ้าองค์
ก่อน ๆ ทั้งหลาย สั่งสมบุญอันเป็นอุปนิสัยแห่งพระนิพพานไว้ในภพนั้น ๆ
เกิดในตระกูลที่ยากจน ในปัจจันตคาม ในพุทธกัปต่อแต่นี้ บรรลุนิติภาวะแล้ว
วันหนึ่ง ไปป่า พร้อมกับคนทั้งหลายในปัจจันตคาม ผู้เที่ยวหาผลไม้ เห็น
พระปัจเจกพุทธเจ้าองค์หนึ่ง ในป่านั้น มีใจเลื่อมใส ได้ถวายผลวัลลิ.

* อรรถกถาเป็น วิสาขปัญจาลบุตรเถระ