7. ราชปุตตเปตวัตถุว่าด้วยประทุษร้ายต่อฤๅษีตกนรกแล้วมาเป็นเปรต[127] ผลแห่งกรรมทั้งหลาย ที่พระราชโอรส ทำไว้ในชาติก่อน พึงย่ำยีหัวใจ พระราชโอรส ได้เสวยรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ อันน่า รื่นรมย์ใจ และการฟ้อนรำขับร้อง ความยินดี ความสนุกสนานเป็นอันมาก เสด็จเที่ยวไปใน สวนแล้วเข้าไปสู่เมืองราชคฤห์ ได้ทรงเห็น พระปัจเจกพุทธเจ้านามว่าสุเนตตะ ผู้มีตนอัน ฝึกแล้วมีจิตตั้งมั่น มักน้อย สมบูรณ์ด้วยหิริ ยินดีในอาหารเฉพาะที่มีอยู่ในบาตร จึงเสด็จลง จากคอช้างแล้วตรัสถามว่า ได้อะไรบ้างพระผู้- เป็นเจ้า แล้วทรงจับบาตรของพระปัจเจกพุทธเจ้า ยกขึ้นสูง แล้วทุ่มลงที่พื้นดินให้แตก ทรงพระ สรวล หลีกไปหน่อยหนึ่ง ได้ตรัสกะพระปัจเจก- พุทธเจ้าผู้แลดูอยู่ด้วยอำนาจความกรุณาว่า เรา เป็นพระราชโอรสของพระเจ้ากิตวะ แน่ะภิกษุ ท่านจักทำอะไรเรา พระราชโอรสยัดเยียด(ตก) อยู่ในนรกเสวยผลอันเผ็ดร้อนของกรรมอัน หยาบช้านั้น พระราชโอรสผู้เป็นพาลทำบาป |