3. รถการีเปติวัตถุ

ว่าด้วยอยากอยู่กับนางเปรตในสวนนันทนวัน

มาณพคนหนึ่งถามนางเวมานิกเปรตตนหนึ่งว่า
[113] ดูก่อนนางเทวีผู้มีอานุภาพมาก ท่านขึ้น
สู่วิมานมีเสาอันล้วนแล้วด้วยแก้วไพฑูรย์ งาม
ผุดผ่อง มีรูปภาพอันวิจิตรต่าง ๆ อยู่ในวิมานนั้น
ดุจพระจันทร์ในวันเพ็ญงามโชติช่วงในท้องฟ้า
ฉะนั้น อนึ่ง รัศมีของท่านมีสีดังทองคำ ท่านมี
รูปร่างอันอุดมน่าดูน่าชมยิ่งนัก นั่งอยู่แต่ผู้เดียว
บนบัลลังก์อันประเสริฐมีค่ามาก สามีของท่าน
ไม่มีหรือ ก็สระโบกขรณีของท่านเหล่านี้มีอยู่โดย
รอบ มีกอบัวต่าง ๆ เป็นอันมาก มีบัวขาวมาก
เกลือนกล่นด้วยทรายทองโดยรอบ ในสระโบก
ขรณีนั้น หาเปือกตมและจอกแหนมิได้ มีหงส์
น่าดูน่าชมน่ารื่นรมย์ใจเที่ยวแวะเวียนไปในน้ำ
ทุกเมื่อ หงส์ทั้งปวงนั้นมีเสียงไพเราะพากันมา
ประชุมร่ำร้องอยู่ เสียงร่ำร้องแห่งหงส์ในสระ
โบกขรณีของท่าน มิได้ขาดเสียง ดุจเสียงกลอง
ท่านมียศงามรุ่งเรื่อง ลงนั่งอยู่ในเรือ ท่านมี
ขนตาโก่งดำดี มีหน้ายิ้มแย้มพูดจาน่ารักใคร่ มี