ละอัตภาพนี้แล้ว จักไปสวรรค์ด้วยอาการอย่างนี้
ข้าพเจ้าได้ทำกุศลกรรมอย่างนั้นแล จึงได้เสวยสุข
อันเป็นทิพย์ด้วยตน และบันเทิงอยู่ในท่ามกลางหมู่
เทพชั้นไตรทศ ทั้งข้าพเจ้าก็ยังไม่สิ้นบุญนั้น.
จบอเนกวัณณวิมานที่ 8

อรรถกถาอเนกวัณณวิมาน

อเนกวัณณวิมาน มีคาถาว่า อเนกวณฺณํ ทรโสกนาสนํ เป็นต้น.
อเนกวัณณวิมานนั้นเกิดขึ้นอย่างไร ?
พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน กรุงสาวัตถี
สมัยนั้น ท่านพระมหาโมคคัลลานะเที่ยวจาริกไปในเทวโลก ตามนัยที่
กล่าวแล้วในหนหลัง ได้ไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ครั้งนั้น เทพบุตรผู้มี
รัศมีมิใช่น้อย เห็นท่านพระมหาโมคคัลลานะนั้น เกิดความเคารพนับถือ
มาก เข้าไปหาแล้วยืนประคองอัญชลีอยู่ พระเถระถามถึงกรรมที่เทพบุตร
กระทำ ด้วยมุข คือ มุ่งประกาศสมบัติที่ได้แล้วว่า
ท่านอันหมู่อัปสรแวดล้อม ขึ้นวิมานอันมี
วรรณะมิใช่น้อย เป็นที่ระงับความกระวนกระวาย
และความโศก วิจิตรมาก บันเทิงอยู่ ดุจท้าว
สุนิมมิตเทวราช ผู้เป็นใหญ่ในเทวดา ไม่มีใคร