4. สุวรรณวิมาน

ว่าด้วยสุวรรณวิมาน

ถามเทพบุตรองค์หนึ่งว่า
[78] วิมานเหนือภูเขาทองของท่านมีรัศมี
สว่างไปทุกส่วน ปกคลุมด้วยข่ายทองผูกขึงข่ายกระ-
ดึงไว้ เสาวิมานทุกต้นแปดเหลี่ยม ทำไว้อย่างดี
ล้วนแล้วด้วยแก้วไพฑูรย์ ที่เหลี่ยมหนึ่ง ๆ สร้าง
ด้วยรัตนะ 7 ประการ มีพื้นอันน่ารื่นรมย์ใจ วิจิตร
ด้วยแก้วไพฑูรย์กับทอง แก้วผลึกกับเงิน แก้วลาย
( เพชรตาแมว ) กับมุกดา และแก้วมณีแดง ( กับทิม )
ที่วิมานนั้น ธุลีไม่ฟุ้ง หมู่จันทันมีสีเหลืองที่สร้างไว้
ก็รับช่อฟ้า สร้าง 4 บันไดไว้ 4 ทิศ สว่างไสวด้วย
ห้องรัตนะต่าง ๆ ดุจดวงอาทิตย์ ที่วิมานนั้นมีไพที
จัดไว้เป็นพิมพ์เดียวกัน ประหนึ่งเนรมิมิตไว้เป็น
สัดส่วน เมื่อส่องแสงจึงสว่างไปโดยรอบทั้ง 4 ทิศ.
ในวิมานอันประเสริฐนั้น ท่านเป็นเทพบุตร
ผู้มีรัศมีมาก รุ่งโรจน์ด้วยวรรณะดุจอาทิตย์ที่กำลัง
อุทัย นี้เป็นผลแห่งทาน หรือศีล หรืออัญชลีกรรม
ของท่าน ท่านถูกอาตมาถามแล้ว โปรดบอกผลกรรม
นั้นแก่อาตมาทีเถิด.

เทพบุตรนั้นดีใจ ถูกพระโมคคัลลานะถามแล้ว
ครั้นแล้วจึงพยากรณ์ปัญหาของกรรมที่มีผลอย่างนี้ว่า
ข้าพเจ้าอยู่ในเมืองอันธกวินทะ เลื่อมใสแล้ว
ได้สร้างวิหารถวายพระพุทธเจ้า เผ่าพันธุ์พระอาทิตย์
ผู้เป็นพระศาสดา ด้วยมือของตน ข้าพเจ้ามีใจ
เลื่อมใสได้ถวายของหอม ดอกไม้ปัจจัย เครื่องลูบไล้
และวิหาร แด่พระศาสดาในเมืองอันธกวินทะนั้น
เพราะบุญนั้น ข้าพเจ้าได้ผลนี้ จึงมีสิทธิในนันทนวัน
ข้าพเจ้ามีหมู่เทพอัปสรฟ้อนรำขับร้องห้อมล้อม รื่น-
รมย์อยู่ในนันทนวันอันประเสริฐ ที่น่ารื่นรมย์ประกอบ
ไปด้วยสกุณชาตินานาชนิด.
จบสุวรรณวิมานที่ 4

อรรถกกถาสุวรรณวิมาน

สุวรรณวิมาน มีคาถาว่า โสวณฺณคเย ปพฺพตสฺมึ เป็นต้น.
สุวรรณวิมานนั้นเกิดขึ้นอย่างไร ?
พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ นครอันธกวินทะ สมัยนั้น
อุบาสกคนหนึ่งมีศรัทธาปสาทะ เป็นผู้สมบูรณ์ด้วยทรัพย์สมบัติได้สร้าง
พระคันธกุฎีที่สมควรเป็นที่ประทับของพระผู้มีพระภาคเจ้า ถึงพร้อม
ด้วยอาการทั้งปวง ที่ภูเขาโล้นแห่งหนึ่งไม่ไกลหมู่บ้านนั้น อาราธนา