เมนู

มัญชิฏฐกวรรคที่ 4


1. มัญชิฏฐกวิมาน


ว่าด้วยมัญชิฏฐกวิมาน


พระมหาโมคคัลลานเถระถามเทพธิดาองค์หนึ่งว่า
[39] ดูก่อนเทพธิดา ท่านรื่นรมย์อยู่ในวิมาน
แก้วผลึก มีพื้นดาดาษไปด้วยทรายทอง กึกก้องไปด้วย
ดนตรีเครื่อง 5 เมื่อท่านลงจากวิมานแก้วผลึก อัน
บุญกรรมแต่งไว้ เข้าไปสู่ป่าสาละอันมีดอกบาน
สะพรั่งตลอดกาลทั้งปวง ยืนอยู่ที่โคนต้นสาละต้น
ใด ๆ ต้นสาละนั้น ๆ ซึ่งเป็นไม้อุดมก็น้อมกิ่งโปรย
ดอกลงมา ป่าสาละนั้นต้องลมแล้วโบกสะบัดไปมา
เป็นที่อาศัยแห่งฝูงสกุณชาติ โชยกลิ่นหอมพุ่งไปทั่ว
ทิศ ดุจต้นอุโลกฉะนั้น ท่านสูดดมกลิ่นอันหอมหวน
นั้น ทั้งได้ชมรูปทิพย์ ซึ่งมิใช่ของมนุษย์ ดูก่อน
เทพธิดา อาตมาถามแล้ว ขอท่านโปรดบอก นี้เป็น
ผลแห่งกรรมอะไร.

เทพธิดาตอบว่า
เมื่อชาติก่อน ดีฉันเกิดเป็นมนุษย์ อยู่ใน
มนุษยโลก เป็นทาสอยู่ในตระกูลเจ้านาย ได้เห็น