พร้อมทั้งรากเหง้ามีความไม่รู้ความสงสัย และความผันแปรเป็นต้นเสียได้
ทั้งไม่ถูกติเตียน ย่อมเข้าถึงฐานะ คือ สวรรค์. บทที่เหลือมีนัยดังกล่าว
แล้วนั่นแล.
ก็ท้าวสักกะจอมเทพทรงบอกความเป็นไปทั้งหมดนี้ แก่ท่านมหา
โมคคัลลานะด้วยคาถามีอาทิว่า ททฺทลฺลมานา วณฺเณน ดังนี้. ท่าน
มหาโมคัลลานะจึงกราบทูลแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง
ทำข้อนั้นให้เป็นเหตุเกิดเรื่องราวแล้ว ทรงแสดงธรรมแก่บริษัทที่ประชุม
พร้อมเพรียงกัน. เทศนานั้นได้มีประโยชน์แก่มหาชนด้วยประการฉะนี้.
จบอรรถกถาทัททัลลวิมาน
7. เสสวดีวิมาน
ว่าด้วยเสสวดีวิมาน
เมื่อพระวังคีสเถระจะได้ถามถึงบุรพกรรมของนางเทพธิดานั้น จึง
สรรเสริญวิมานของเธอเสียก่อนเป็นปฐม ด้วยคาถา 7 คาถา ความว่า
[35] ดูก่อนแม่เทพธิดา อาตมาได้เห็นวิมานของท่าน
นี้ อันมุงและบังด้วยข่ายแก้วผลึก ข่ายเงินและข่าย
ทองคำ มีพื้นที่เต็มไปด้วยต้นไม้มีผลวิจิตรนานา
พรรณเป็นระเบียบเรียบร้อย น่ารื่นรมย์ เป็นวิมานซึ่ง
เกิดสำหรับผู้มีบุญ มีซุ้มประตูแล้วด้วยแก้ว 7 ประการ
ที่ลานวิมานเรี่ยรายไปด้วยทรายทองงดงามมาก มี