ปารายนานุสังคีติคาถา

ว่าด้วยความแก่กล้าแห่งอินทรีย์ของมาณพ 16 คน

[441] เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับ อยู่ ณ ปาสาณกเจดีย์ใน
มคธชนบทได้ตรัสปารายนสูตรนี้ อันพราหมณ์มาณพ 16 คน ผู้เป็นบริวาร
ของพราหมณ์พาวรี ทูลอาราธนาแล้ว ได้ตรัสพยากรณ์ปัญหา แม้หากว่า
การกบุคคลรู้ทั่วถึงอรรถ รู้ทั่วถึงธรรมแห่งปัญหาหนึ่ง ๆ แล้วพึงปฏิบัติธรรม
อันสมควรแก่ธรรมไซร้ การกบุคคลนั้น ก็พึงถึงฝั่งโน้นแห่งชราและมรณะได้
แน่แท้ เพราะธรรมเหล่านี้ เป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่การถึงฝั่งโน้น เพราะ
เหตุนั้น คำว่า ปารายนะ จึงเป็นชื่อแห่งธรรมปริยายนี้.
[442] พราหมณ์มาณพผู้อาราธนา
ทูลถามปัญหา 16 คนนั้น คือ อชิตมาณพ 1
ติสสเมตเตยยมาณพ 1 ปุณณกมาณพ 1
เมตตคูมาณพ 1 โธตกมาณพ 1 อุปสีว-
มาณพ 1 นันทมาณพ 1 เหมกมาณพ 1
โตเทยยมาณพ 1 กัปปมาณพ 1 ชตุกัณณี-
มาณพผู้เป็นบัณฑิต 1 ภัทราวุธมาณพ 1
อุทยมาณพ 1 โปสาลพราหมณ์มาณพ 1
โมฆราชมาณพผู้มีปัญญา 1 ปิงคิยมาณพผู้
แสวงหาคุณอันใหญ่ 1 พราหมณ์มาณพทั้ง