‘‘ราชูปชีเว นิคเม, สพลฏฺเฐ สรฏฺฐเก;

สพฺพํ หตฺถคตํ กตฺวา, กาสุยา นิขณี มมํฯ

[118]

‘‘อมจฺจมณฺฑลํ รชฺชํ, ผีตํ อนฺเตปุรํ มม;

อจฺฉินฺทิตฺวาน คหิตํ, ปิยํ ปุตฺตํว ปสฺสหํ;

เมตฺตาย เม สโม นตฺถิ, เอสา เม เมตฺตาปารมี’’ติฯ

เอกราชจริยํ จุทฺทสมํฯ

15. มหาโลมหํสจริยา

[119]

‘‘สุสาเน เสยฺยํ กปฺเปมิ, ฉวฏฺฐิกํ อุปนิธายหํ;

คามณฺฑลา [โคมณฺฑลา (สี.), คามมณฺฑลา (สฺยา.)] อุปาคนฺตฺวา, รูปํ ทสฺเสนฺตินปฺปกํฯ

[120]

‘‘อปเร คนฺธมาลญฺจ, โภชนํ วิวิธํ พหุํ;

อุปายนานูปเนนฺติ, หฏฺฐา สํวิคฺคมานสาฯ

[121]

‘‘เย เม ทุกฺขํ อุปหรนฺติ, เย จ เทนฺติ สุขํ มม;

สพฺเพสํ สมโก โหมิ, ทยา โกโป น วิชฺชติฯ

[122]

‘‘สุขทุกฺเข ตุลาภูโต, ยเสสุ อยเสสุ จ;

สพฺพตฺถ สมโก โหมิ, เอสา เม อุเปกฺขาปารมี’’ติฯ

มหาโลมหํสจริยํ ปนฺนรสมํฯ

ยุธญฺชยวคฺโค ตติโยฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

ยุธญฺชโย โสมนสฺโส, อโยฆรภิเสน จ;

โสณนนฺโท มูคปกฺโข, กปิราชา สจฺจสวฺหโยฯ

วฏฺฏโก มจฺฉราชา จ, กณฺหทีปายโน อิสิ;

สุตโสโม ปุน อาสิํ [อาสิ (สฺยา.)], สาโม จ เอกราชหุ;

อุเปกฺขาปารมี อาสิ, อิติ วุตฺถํ [วุตฺตํ (สพฺพตฺถ) อฏฺฐกถา โอโลเกตพฺพา] มเหสินาฯ