‘‘ตสฺส ปฏิสฺสุณิตฺวาน, ปณฺเห อาคมนํ มม;

อุปคนฺตฺวา ปุรํ รมฺมํ, รชฺชํ นิยฺยาทยิํ ตทาฯ

[109]

‘‘อนุสฺสริตฺวา สตํ ธมฺมํ, ปุพฺพกํ ชินเสวิตํ;

พฺราหฺมณสฺส ธนํ ทตฺวา, โปริสาทํ อุปาคมิํฯ

[110]

‘‘นตฺถิ เม สํสโย ตตฺถ, ฆาตยิสฺสติ วา น วา;

สจฺจวาจานุรกฺขนฺโต, ชีวิตํ จชิตุมุปาคมิํ;

สจฺเจน เม สโม นตฺถิ, เอสา เม สจฺจปารมี’’ติฯ

สุตโสมจริยํ ทฺวาทสมํฯ

13. สุวณฺณสามจริยา

[111]

‘‘สาโม ยทา วเน อาสิํ, สกฺเกน อภินิมฺมิโต;

ปวเน สีหพฺยคฺเฆ จ, เมตฺตายมุปนามยิํฯ

[112]

‘‘สีหพฺยคฺเฆหิ ทีปีหิ, อจฺเฉหิ มหิเสหิ จ;

ปสทมิควราเหหิ, ปริวาเรตฺวา วเน วสิํฯ

[113]

‘‘น มํ โกจิ อุตฺตสติ, นปิ ภายามิ กสฺสจิ;

เมตฺตาพเลนุปตฺถทฺโธ, รมามิ ปวเน ตทา’’ติฯ

สุวณฺณสามจริยํ เตรสมํฯ

14. เอกราชจริยา

[114]

‘‘ปุนาปรํ ยทา โหมิ, เอกราชาติ วิสฺสุโต;

ปรมํ สีลํ อธิฏฺฐาย, ปสาสามิ มหามหิํฯ

[115]

‘‘ทส กุสลกมฺมปเถ, วตฺตามิ อนวเสสโต;

จตูหิ สงฺคหวตฺถูหิ, สงฺคณฺหามิ [สงฺคหามิ (ก.)] มหาชนํฯ

[116]

‘‘เอวํ เม อปฺปมตฺตสฺส, อิธ โลเก ปรตฺถ จ;

ทพฺพเสโน อุปคนฺตฺวา, อจฺฉินฺทนฺโต ปุรํ มมฯ

[117]