เพื่อไปในเมืองนั้น.
พระราชา ทรงดำริว่า " ตระกูลใหญ่นั่น อันเรานำมาจากสำนัก
ของพระเจ้าพิมพิสาร แล้วให้อยู่อาศัยในเมืองสาเกต, ควรจะทำความ
ยกย่องแก่ตระกูลนั้น" ดังนี้แล้ว จึงรับสั่งว่า " แม้เรา ก็จักไป."
เศรษฐี ทูลว่า " ดีละ พระเจ้าข้า" ดังนี้แล้ว ส่งข่าวไปบอก
แก่ธนญชัยเศรษฐีว่า "เมื่อข้าพเจ้ามา, แม้พระราชาก็จักเสด็จมา, พลของ
พระราชามาก. ท่านจักอาจเพื่อทำกิจที่ควรทำแก่ชนประมาณเท่านั้น หรือ
จักไม่อาจ."
ฝ่ายเศรษฐีนอกนี้ ได้ส่งข่าวตอบไปว่า แม้ถ้าพระราชาจะเสด็จมา
สัก 10 พระองค์. ขอจงเสด็จมาเถิด." มิคารเศรษฐี เว้นเพียงคนเฝ้า
เรือน พาเอาคนที่เหลือในนครใหญ่ถึงเพียงนั้นไป หยุดพักในหนทาง
กึ่งโยชน์แล้ว ส่งข่าวไปว่า " พวกข้าพเจ้ามาแล้ว."

ธนญชัยเศรษฐีกับธิดาจัดสถานที่ต้อนรับ

ธนญชัยเศรษฐี ส่งเครื่องบรรณาการเป็นอันมากไป แล้วปรึกษา
กับธิดาว่า "แม่ ได้ยินว่า พ่อผัวของเจ้า มากับพระเจ้าโกศล, เราควร
จัดเรือนหลังไหน สำหรับพ่อผัวของเจ้านั้น, หลังไหน สำหรับพระราชา,
หลังไหน สำหรับอิสรชนมีอุปราชเป็นต้น." เศรษฐีธิดาผู้ฉลาด มีญาณ
เฉียบแหลมดุจยอดเพชร ตั้งความปรารถนาไว้ตลอดแสนกัป สมบูรณ์
แล้วด้วยอภินิหาร จัดแจงว่า "ท่านทั้งหลายจงจัดแจงเรือนหลังโน้น
เพื่อพ่อผัวของเรา. หลังโน้น เพื่อพระราชา. หลังโน้น เพื่ออุปราช
เป็นต้น " ดังนี้แล้ว ให้เรียกทาสและกรรมกรมา จัดการว่า " พวกท่าน