พระเจ้าปเสนทิโกศลอยากได้ผู้มีบุญ

ก็โดยสมัยนั้นแล พระเจ้าพิมพิสารและพระเจ้าปเสนทิโกศลต่าง
ก็เป็นพระภัสดาของพระภคินีกันและกัน. ต่อมาวันหนึ่ง พระเจ้าโกศล
ทรงดำริว่า "คนมีโภคะนับไม่ถ้วน มีบุญมากทั้ง 5 ย่อมอยู่ในแคว้น
พระเจ้าพิมพิสาร. ในแคว้นของเรา ผู้เช่นนั้น แม้เพียงคนเดียวก็ไม่มี.
อย่ากระนั้นเลย เราพึงไปสู่สำนักของพระเจ้าพิมพิสารขอผู้มีบุญมากสักคน
หนึ่ง."
พระองค์เสด็จไปในพระนครนั้นแล้ว อันพระราชาทรงทำปฎิสัน-
ถารทูลถามว่า "พระองค์เสด็จมา เพราะเหตุไร ?" จึงตรัสว่า " หม่อม-
ฉันมา ด้วยประสงค์ว่า คนมีโภคะนับไม่ถ้วน มีบุญมากทั้ง 5 คน
อยู่ในแคว้นของพระองค์ หม่อมฉันจักพาเอาคนหนึ่งจาก 5 คนนั้นไป,
ข้อพระองค์จงประทานคนหนึ่งใน 5 คนนั้น แก่หม่อมฉันเถิด."
พิมพิสาร. หม่อมฉันไม่อาจจะให้ตระกูลใหญ่ ๆ ย้ายได้.
ปเสนทิโกศล. หม่อมฉันไม่ได้ ก็จักไม่ไป.

มอบธนญชัยเศรษฐีให้พระเจ้าโกศล

พระราชา ( พระเจ้าพิมพิสาร ) ทรงปรึกษากับพวกอำมาตย์แล้ว
ตรัสว่า "ชื่อว่าการย้ายตระกูลใหญ่ ๆ มีโชติยสกุลเป็นต้น เช่นกับ
แผ่นดินไหว, บุตรของเมณฑกมหาเศรษฐีชื่อธนญชัยเศรษฐี มีอยู่,
หม่อมฉันปรึกษากับเธอเสร็จแล้ว จักถวายคำตอบแด่พระองค์" ดังนี้แล้ว
รับสั่งให้เรียกธนญชัยเศรษฐีมาแล้ว ตรัสว่า "พ่อ พระเจ้าโกศลตรัสว่า
'จักพาเอาเศรษฐีมีทรัพย์คนหนึ่งไป, เธอจงไปกับพระองค์เถิด."