นายมาลาการบูชาพระศาสดาด้วยดอกไม้

ครั้งนั้น นายมาลาการเห็นอัตภาพพระผู้มีพระภาคเจ้า เช่นกับด้วย
รัตนะอันมีค่าและทอง¹อันมีค่า แลดูพระสรีระซึ่งประดับแล้ว ด้วยมหา-
ปุริสลักษณะ 32 มีส่วนความงามด้วยพระสิริคืออนุพยัญชนะ 80 มีจิต
เลื่อมใสแล้ว คิดว่า "เราจักทำการบูชาอันยิ่งแด่พระศาสดาอย่างไรหนอ
แล ?" เมื่อไม่เห็นสิ่งอื่น จึงคิดว่า " เราจักบูชาพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วย
ดอกไม้เหล่านี้" คิดอีกว่า "ดอกไม้เหล่านี้เป็นดอกไม้สำหรับบำรุง
พระราชาประจำ, พระราชา เมื่อไม่ทรงได้ดอกไม้เหล่านี้ พึงให้จองจำ
เราบ้าง พึงให้ฆ่าเราบ้าง พึงขับไล่เสียจากแว่นแคว้นบ้าง, เราจะทำ
อย่างไรหนอแล ?" ครั้งนั้น ความคิดอย่างนี้ได้มีแก่นายมาลาการนั้นว่า
" พระราชาจะทรงฆ่าเราเสียก็ตาม ขับไล่เสียจากแว่นแคว้นก็ตาม, ก็พระ-
ราชานั้น แม้เมื่อพระราชทานแก่เรา พึงพระราชทานทรัพย์สักว่าเลี้ยงชีพ
ให้อัตภาพนี้; ส่วนการบูชาพระศาสดา อาจเพื่อประโยชน์เกื้อกูลและ
ความสุข แก่เราในโกฏิกัปเป็นอเนกทีเดียว" สละชีวิตของตน แด่พระ-
ตถาคตแล้ว. นายมาลาการนั้น คิดว่า " จิตเลื่อมใสของเราไม่กลับกลาย
เพียงใด; เราจักทำการบูชาเพียงนั้นทีเดียว" เป็นผู้ร่าเริงบันเทิงแล้ว มี
จิตเบิกบานและแช่มชื่น บูชาพระศาสดาแล้ว.

ความอัศจรรย์ของดอกไม้ที่เป็นพุทธบูชา

นายมาลาการนั้นบูชาอย่างไร ? ทีแรก นายมาลาการซัดดอกไม้
2 กำ ขึ้นไปในเบื้องบนแห่งพระตถาคตก่อน. ดอกไม้ 2 กำนั้น
1. เช่นกับด้วยพวงแก้วและพวงทองก็ว่า โบราณว่า เช่นกับด้วยพนมแก้วและพนมทองก็มี.

ได้ตั้งเป็นเพดานในเบื้องบนพระเศียร. เขาซัดดอกไม้ 2 กำอื่นอีก.
ดอกไม้ 2 กำนั้นได้ย้อยลงมาตั้งอยู่ทางด้านพระหัตถ์ขวา โดยอาการอัน
มาลาบังไว้. เขาซัดดอกไม้ 2 กำอื่นอีก. ดอกไม้ 2 กำนั้น ได้ห้อย
ย้อยลงมาตั้งอยู่ทางด้านพระปฤษฎางค์ อย่างนั้นเหมือนกัน. เขาซัดดอก
ไม้ 2 กำอื่นอีก. ดอกไม้ 2 กำนั้นห้อยย้อยลงมาตั้งอยู่ทางด้านพระ-
หัตถ์ซ้าย อย่างนั้นเหมือนกัน. ดอกไม้ 8 ทะนานเป็น 8 กำ แวด
ล้อมพระตถาคตในฐานะทั้ง 4 ด้วยประการฉะนี้. ได้มีทางพอเป็นประตู
เดินไปข้างหน้าเท่านั้น. ขั้วดอกไม้ทั้งหลายได้หันหน้าเข้าข้างใน, หัน
กลีบออกข้างนอก. พระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นราวกะว่า แวดล้อมแล้วด้วย
แผ่นเงิน เสด็จไปแล้ว. ดอกไม้ทั้งหลาย แม้ไม่มีจิต อาศัยบุคคลผู้มีจิต
ไม่แยกกัน ไม่ตกลง ย่อมไปกับพระศาสดานั่นเทียว ย่อมหยุดในที่
ประทับยืน. รัศมีเป็นราวกะว่าสายฟ้าแลบตั้งแสนสาย ออกจากพระสรีระ
ของพระศาสดา. พระรัศมีที่ออก (จากพระกายนั้น) ออกทั้งข้างหน้า
ทั้งข้างหลัง ทั้งข้างขวาทั้งข้างซ้าย ทั้งเบื้องบนพระเศียร. พระรัศมี
แม้แต่สายหนึ่ง ไม่หายไปทางที่ตรงเบื้องพระพักตร์ แม้ทั้งหมดกระทำ
ประทักษิณพระศาสดา 3 รอบแล้ว รวมเป็นพระรัศมี มีประมาณเท่า
ลำตาลหนุ่ม พุ่งตรงไปข้างหน้าทางเดียว.

นายมาลาการบอกแก่ภรรยา

นครทั้งสิ้นเลื่องลือแล้ว. บรรดาชน 18 โกฏิ คือในภายในนคร
9 โกฏิ ภายนอกนคร 9 โกฏิ ชายหรือหญิงแม้คนหนึ่ง ชื่อว่าจะไม่
ถือเอาภิกษาออกไปย่อมไม่มี. มหาชนบันลือสีหนาท ทำการยกท่อนผ้า