ให้ทำการโฆษณาว่า ' ขอทวยราษฎร์จง (จัด) ทำมหรสพใน (ย่าน)
ถนนแห่งคนรับจ้างอยู่, ก็คนใด ไม่จัดทำมหรสพในเรือน, สินไหมชื่อ
ประมาณเท่านี้ ย่อมมีแก่คนนั้น."
พระราชารับสั่งให้ทำอย่างนั้น. คราวนั้น แม่ยายพูดกะเขาว่า
" พ่อเอ๋ย เราจำต้องจัดทำมหรสพในถนนแห่งคนรับจ้างตามพระราชาณัติ,¹
เราจะทำอย่างไร ?"
กุมภโฆสก. แม่ ฉันแม้ทำการรับจ้างอยู่ ก็แทบจะไม่สามารถเป็น
อยู่ได้ จักจัดทำมหรสพอย่างไรได้เล่า ?
แม่ยาย. พ่อเอ๋ย ธรรมดาบุคคลผู้อยู่ครองเรือนทั้งหลาย ย่อม
รับเอา²แม้หนี้ไว้, พระเจ้าอยู่หัวทรงบังคับ จะไม่ทำ ( ตาม) ไม่ได้,
อันเราอาจพ้นจากหนี้ได้ด้วยอุบายอย่างใดอย่างหนึ่ง, ไปเถิดพ่อ จงนำ
กหาปณะ 1 หรือ 2 กหาปณะ แต่ที่ไหน ๆ ก็ได้.

นางสนมส่งทรัพย์ของกุมภโฆสกไปถวายพระราชา

เขาตำหนิติเตียนพลางไปนำกหาปณะมาเพียง 1 กหาปณะ แต่ที่ฝั่ง
ทรัพย์ 40 โกฏิ นางก็ส่งกหาปณะไป (ถวาย) แด่พระราชาแล้ว (จัด )
ทำมหรสพด้วยกหาปณะของตน, โดยกาลล่วงไป 2-3 วัน ก็ส่งข่าวไป
(ถวาย) อย่างนั้นนั่นแลอีก.
พระราชาก็ทรงบังคับอีกว่า " ทวยราษฎร์จงจัดทำมหรสพ เมื่อ
ใครไม่ทำ มีสินไหมประมาณเท่านี้" กุมภโฆสกนั้น ถูกแม่ยายกล่าวรบเร้า
อยู่เหมือนครั้งก่อนนั่นแล จึงไปนำกหาปณะมา 1 กหาปณะ แม้อีก

1. การบังคับของพระพระราชา. /2. ต้องเป็นหนี้พระราชา.