ทั้งหลาย ก็สิ่งที่เป็นประโยชน์เป็นไฉน การงดเว้นจากกาการฆ่าสัตว์ ฯลฯ
ความเห็นชอบ นี้เรียกว่าสิ่งที่เป็นประโยชน์.
จบอัตถานัตถสูตรที่ 4

5. ธรรมาธรรมสูตร

ว่าด้วยธรรมและอธรรม

[170] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงธรรมและอธรรม
แก่เธอทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงฟัง จงใส่ใจให้ดี เราจักกล่าว ภิกษุ
เหล่านั้นทูลรับพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็อธรรมเป็นไฉน การฆ่าสัตว์ ฯลฯ ความเห็นผิด
นี้เรียกว่าอธรรม ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ธรรมเป็นไฉน การงดเว้นจาก
การฆ่าสัตว์ ฯลฯ ความเห็นชอบ นี้เรียกว่าธรรม.
จบธรรมาธรรมสูตรที่ 5

6. สาสวานาสวสูตร

ว่าด้วยธรรมที่มีอาสวะและธรรมที่ไม่มีอาสวะ

[172] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงธรรมที่มีอาสวะและ
ธรรมที่ไม่มีอาสวะแก่เธอทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงฟัง จงใส่ใจให้ดี เรา
จักกล่าว ภิกษุเหล่านั้นทูลรับพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้า
ได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ธรรมที่มีอาสวะเป็นไฉน การฆ่า
สัตว์ ฯลฯ ความเห็นผิด นี้เรียกว่าธรรมที่มีอาสวะ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย

ก็ธรรมที่ไม่มีอาสวะเป็นไฉน การงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ ฯลฯ ความ
เห็นชอบ นี้เรียกว่าธรรมที่ไม่มีอาสวะ.
จบสาสวานาสวสูตรที่ 6

7. สาวัชชานวัชชสูตร

ว่าด้วยธรรมที่มีโทษและธรรมที่ไม่มีโทษ

[173] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงธรรมที่มีโทษและธรรม
ที่ไม่มีโทษแก่เธอทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงฟัง จงใส่ใจให้ดี เราจักกล่าว
ภิกษุเหล่านั้นทูลรับพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาน ก็ธรรมที่มีโทษเป็นไฉน การฆ่าสัตว์ ฯลฯ ความ
เห็นผิด นี้เรียกว่าธรรมที่มีโทษ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ธรรมที่ไม่มีโทษ
เป็นไฉน การงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ ฯลฯ ความเห็นชอบ นี้เรียกว่า
ธรรมที่ไม่มีโทษ.
จบสาวัชชานวัชชสูตรที่ 7

8. ตปนิยาตปนิยธรรมสูตร

ว่าด้วยธรรมเป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อนและไม่เดือนร้อน

[174] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่ง
ความเดือดร้อน และธรรมอันไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อน แก่เธอ
ทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงฟัง จงใส่ใจให้ดี เราจักกล่าว ภิกษุเหล่านั้น
ทูลรับพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว พระผู้มีภาคเจ้าได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย ก็ธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อนเป็นไฉน การฆ่าสัตว์ฯลฯ