เมนู

ปัจโจโรหณิวรรคที่ 2


1. ปฐมอธรรมสูตร


ว่าด้วยควรทราบทั้งสิ่งที่ไม่เป็นธรรมสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์


และสิ่งที่เป็นธรรมสิ่งที่เป็นประโยชน์


[113] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สิ่งที่ไม่เป็นธรรมและสิ่งที่ไม่เป็น
ประโยชน์บุคคลควรทราบ สิ่งที่เป็นธรรมและสิ่งที่เป็นประโยชน์บุคคล
ก็ควรทราบ ครั้นทราบสิ่งที่ไม่เป็นธรรม สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ สิ่งที่
เป็นธรรมและสิ่งที่เป็นประโยชน์แล้ว พึงปฏิบัติตามสิ่งที่เป็นธรรม ตามสิ่ง
ที่เป็นประโยชน์ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็สิ่งที่ไม่เป็นธรรมและสิ่งที่ไม่เป็น
ประโยชน์เป็นไฉน คือ ความเห็นผิด ความดำริผิด การเจรจาผิด
การงานผิด การเลี้ยงชีพผิด ความพยายามผิด ความระลึกผิด ความตั้ง
ใจผิด ความรู้ผิด ความหลุดพ้นผิด ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย นี้เรียกว่าสิ่งที่
ไม่เป็นธรรมและสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็สิ่งที่เป็น
ธรรมและสิ่งที่เป็นประโยชน์เป็นไฉน คือ ความเห็นชอบ ความดำริชอบ
การเจรจาชอบ การงานชอบ การเลี้ยงชีพชอบ ความพยายามชอบ
ความระลึกชอบ ความตั้งใจชอบ ความรู้ชอบ ความหลุดพ้นชอบ ดูก่อน
ภิกษุทั้งหลาย นี้เรียกว่าสิ่งที่เป็นธรรมและสิ่งที่เป็นประโยชน์ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย สิ่งที่ไม่เป็นธรรมและสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ บุคคลควรทราบ
สิ่งที่เป็นธรรมและสิ่งที่เป็นประโยชน์บุคคลก็ควรทราบ ครั้นทราบสิ่งที่
ไม่เป็นธรรมสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ สิ่งที่เป็นธรรมและสิ่งเป็นประโยชน์

แล้ว พึงปฏิบัติตามสิ่งที่เป็นธรรมและสิ่งที่เป็นประโยชน์ คำที่เรากล่าว
ดังนี้ เรากล่าวเพราะอาศัยข้อนี้.
จบปฐมอธรรมสูตรที่ 1

ปัจโจโรหณิวรรคที่ 2


อรรถกถาปฐมธรรมสูตรที่ 1 ทุติยธรรมสูตรที่ 2


วรรคที่ 2

อธรรมสูตรที่ 1 พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสปุจฉาและ
วิสัชนาแยกกัน อธรรมสูตรที่ 2 ตรัสรวมกัน.
จบอรรถกถาปฐมอธรรมสูตรที่ 1 ทุติยธรรมสูตรที่ 2

2. ทุติยอธรรมสูตร


ว่าด้วยบุคคลพึงปฏิบัติตามสิ่งที่เป็นธรรมและตามสิ่งที่เป็นประโยชน์


[114] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สิ่งที่ไม่เป็นธรรมและสิ่งที่เป็นธรรม
บุคคลควรทราบ สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์และสิ่งที่เป็นประโยชน์บุคคลก็ควร
ทราบ ครั้นทราบสิ่งที่ไม่เป็นธรรมและสิ่งที่เป็นธรรม สิ่งที่ไม่เป็นประ-
โยชน์และสิ่งที่เป็นประโยชน์แล้ว พึงปฏิบัติตามสิ่งที่เป็นธรรม ตามสิ่งที่
เป็นประโยชน์ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สิ่งที่ไม่เป็นธรรมเป็นไฉน สิ่งที่
เป็นธรรมเป็นไฉน สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์เป็นไฉน และสิ่งที่เป็นประโยชน์
เป็นไฉน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความเห็นผิดเป็นสิ่งที่ไม่เป็นธรรม ความ
เห็นชอบเป็นสิ่งที่เป็นธรรม อกุศลธรรมอันลามกมิใช่น้อย ที่เกิดขึ้น
เพราะความเห็นผิดเป็นปัจจัย เป็นสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ ส่วนกุศลธรรม
มิใช่น้อย ย่อมถึงความเจริญบริบูรณ์ เพราะความเห็นชอบเป็นปัจจัย
เป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์.