ตติยปัณณาสก์

สมณสัญญาวรรคที่ 1

อรรถกถาสมณสัญญาสูตรที่ 1

พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า สมณสญฺญา ได้แก่ ความสำคัญที่เกิดขึ้นแก่สมณะทั้งหลาย.
บทว่า. สตตการี ได้แก่ ทำไม่มีระหว่าง. บทว่า อพฺยาปชฺโฌ ได้แก่
ไร้ทุกข์. บทว่า อิจฺจตฺถนฺติสฺส โหติ ความว่า สมณสัญญา ย่อมมีแก่
ภิกษุนั้น ในปัจจัยเครื่องปรุงแต่งชีวิต อย่างนี้ว่า เหล่านี้เป็นปัจจัย เพื่อ
สิ่งนี้. อธิบายว่า ภิกษุบริโภคปัจจัยที่พิจารณาแล้ว.
จบอรรถกถาสมณสัญญาสูตรที่ 1

2. โพชฌงคสูตร

ว่าด้วยภิกษุเจริญโพชฌงค์ 7 แล้ว ย่อมยังวิชชา 3 ให้บริบูรณ์

[102] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โพชฌงค์ 7 ประการนี้ อันภิกษุ
เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมยังวิชชา 3 ประการให้บริบูรณ์ โพชฌงค์
7 ประการเป็นไฉน คือ สติสัมโพชฌงค์ 1 ธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ 1
วิริสัมโพชฌงค์ 1 ปีติสัมโพชฌงค์ 1 ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ 1 สมาธิ-
สัมโพชฌงค์ 1 อุเบกขาสัมโพชฌงค์ 1 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โพชฌงค์
7 ประการนี้แล อันภิกษุเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมยังวิชชา
3 ประการให้บริบูรณ์ วิชชา 3 ประการเป็นไฉน คือ ภิกษุในธรรม
วินัยนี้ ย่อมระลึกถึงชาติก่อนได้เป็นอันมาก คือ ระลึกได้หนึ่งชาติบ้าง