เมนู

พระสุตตันตปิฎก


อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาติ


เล่มที่ 4


ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น


อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต


ปฐมปัณณาสก์


ธนวรรคที่ 1


1. อัปปิยสูตร


[1] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้.
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน
อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้กรุงสาวัตถี ณ ที่นั้นแล
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
ภิกษุเหล่านั้นได้ทูลรับพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้า
ได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม 7 ประการ

ย่อมไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่พอใจ ไม่เป็นที่เคารพ และไม่เป็นที่สรร-
เสริญของเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย ธรรม 7 ประการเป็นไฉน
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้มุ่งลาภ 1 เป็นผู้มุ่ง
สักการะ 1 เป็นผู้มุ่งความมีชื่อเสียง 1 เป็นผู้ไม่มีหิริ 1 เป็นผู้ไม่มี
โอตตัปปะ 1 มีความปรารถนาลามก 1 มีความเห็นผิด 1 ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม 7 ประการนี้แล ย่อมไม่เป็นที่รัก
ไม่เป็นที่ชอบใจ ไม่เป็นที่เคารพ และไม่เป็นที่สรรเสริญของเพื่อน
พรหมจรรย์ทั้งหลาย.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม 7 ประการ
ย่อมเป็นที่รัก เป็นที่ชอบใจ เป็นที่เคารพ และเป็นที่สรรเสริญของ
เพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย ธรรม 7 ประการเป็นไฉน ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ไม่เป็นผู้มุ่งลาภ 1 ไม่เป็นผู้มุ่งสักการะ
1 ไม่เป็นผู้มุ่งความมีชื่อเสียง 1 มีหิริ 1 มีโอตตัปปะ 1 มีความ
ปรารถนาน้อย 1 มีความเห็นชอบ 1 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้
ประกอบด้วยธรรม 7 ประการนี้แล ย่อมเป็นที่รัก เป็นที่ชอบใจ
เป็นที่เคารพและเป็นที่สรรเสริญของเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย.
จบ อัปปิยสูตรที่ 1