4. ภตสูตร

ว่าด้วยธรรม 5 ที่นำไปนรกและสวรรค์

[4] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม 5 ประการ
ย่อมถูกนำมาทิ้งไว้ในนรก เหมือนสิ่งของที่เขานำมาทิ้งไว้ฉะนั้น ธรรม 5
ประการเป็นไฉน คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ไม่มีศรัทธา 1 ไม่มี
หิริ 1 ไม่มีโอตตัปปะ 1 เกียจคร้าน 1 มีปัญญาทราม 1 ดูก่อน
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม 5 ประการนี้แล ย่อมถูกนำมาทิ้งไว้
ในนรก เหมือนสิ่งของที่เขานำมาทิ้งไว้ฉะนั้น.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม 5 ประการ ย่อมเป็น
ผู้ได้รับเชิญมาไว้บนสวรรค์ เหมือนสิ่งของที่เขานำมาวางไว้ฉะนั้น ธรรม 5
ประการเป็นไฉน คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้มีศรัทธา 1 มีหิริ 1 มี
โอตตัปปะ 1 ปรารภความเพียร 1 มีปัญญา 1 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม 5 ประการนี้แล ย่อมเป็นผู้ได้รับเชิญมาไว้บนสวรรค์
เหมือนสิ่งของที่เขานำมาวางไว้ฉะนั้น.
จบภตสูตรที่ 4

5. สิกขสูตร

ว่าด้วยฐานะที่น่าติเตียนของภิกษุและภิกษุณีผู้ลาสิกขาแล้ว

[5] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุหรือภิกษุณีบางรูป ลาสิกขาสึกออก
มาเป็นคฤหัสถ์ เธอย่อมถึงฐานะอันน่าติเตียน ซึ่งถูกกล่าวหาอันชอบแก่เหตุ
5 ประการในปัจจุบัน 5 ประการเป็นไฉน คือ ท่านไม่มีแม้ศรัทธาใน

กุศลธรรม 1 ไม่มีแม้หิริในกุศลธรรม 1 ไม่มีแม้โอตตัปปะใน
กุศลธรรม 1 ไม่มีแม้ความเพียรในกุศลธรรม ไม่มีแม่ปัญญาใน
กุศลธรรม 1 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุหรือภิกษุณีบางรูป ลาสิกขาสึก
ออกมาเป็นคฤหัสถ์ เธอย่อมถึงฐานะอันน่าติเตียน ซึ่งถูกกล่าวหาอันชอบแก่
เหตุ 5 ประการนี้แลในปัจจุบัน.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุหรือภิกษุณีบางรูป แม้มีทุกข์ โทมนัส
มีหน้านองด้วยน้ำตา ร้องไห้อยู่ ย่อมประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์ บริบูรณ์
เธอย่อมถึงฐานะอันน่าสรรเสริญที่ชอบแก่เหตุ 5 ประการในปัจจุบัน 5 ประการ
เป็นไฉน คือ เธอมีศรัทธาในกุศลธรรม 1 มีหิริในกุศลธรรม 1 มี
โอตตัปปะในกุศลธรรม 1 มีความเพียรในกุศลธรรม 1 มีปัญญา
ในกุศลธรรม 1 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุหรือภิกษุณีบางรูป แม้มีทุกข์
โทมนัส มีหน้านองด้วยน้ำตา ร้องไห้อยู่ ย่อมประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์
บริบูรณ์ เธอย่อมถึงฐานะอันน่าสรรเสริญที่ชอบแก่เหตุ 5 ประการนี้แล ใน
ปัจจุบัน.
จบสิกขาสูตรที่ 5

6. สมาปัตติสูตร

ว่าด้วยธรรมที่เป็นปฏิปักษ์กัน

[6] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การถึงอกุศลย่อมไม่มี ตลอดเวลาที่ศรัทธา
ในกุศลธรรมยังตั้งมั่นอยู่ แต่เมื่อใด ศรัทธาเสื่อมหายไป อัสสัทธิยะ (ความ
ไม่เชื่อ) ย่อมกลุ้มรุม เมื่อนั้น การถึงอกุศลย่อมมี การถึงอกุศลย่อมไม่มี