เมนู

อรรถกถาอินทรียสังวรสูตร


พึงทราบวินิจฉัยในอินทรียสังวรสูตรที่ 8 ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า หตูปนิสํ โหติ ความว่า ศีลที่มีอาศัย (อุปนิสัย) ถูกขจัด
เสียแล้ว. บทว่า สีลวิปนฺนสฺส ได้แก่ ผู้มีศีลวิบัติ. บทว่า ยถาภูตํ
ญาณทสฺสนํ
ได้แก่ วิปัสสนาญาณอย่างอ่อน. ในบทว่า นิพฺพิทา วิราโค
นี้มีอธิบาย ดังต่อไปนี้.
วิปัสสนาที่มีกำลัง ชื่อ นิพพิทา อริยมรรค ชื่อ วิราคะ. ในบทว่า
วิมุตฺติญาณทสฺสนํ นี้มีอธิบายดังต่อไปนี้ อรหัตผล ชื่อ วิมุตติ ปัจจเวก-
ขณญาณชื่อ ญาณทัสสนะ.
บทว่า อุปนิสฺสยสมฺปนฺนํ โหติ ความว่า ศีลมีที่อาศัยถึงพร้อมแล้ว.
ในสูตรนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสถึงอินทรียสังวร อันเป็นเครื่องช่วยรักษา
ศีลไว้.
จบอรรถกถาอินทรียสังวรสูตรที่ 8

9. อานันทสูตร


ว่าด้วยคุณธรรม 6 ของพระอานนท์


[322] ครั้งนั้นแล ท่านพระอานนท์ได้เข้าไปหาท่านพระสารีบุตร
ถึงที่อยู่ ได้ปราศรัยกับท่านพระสารีบุตร ครั้นผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึง
กันไปแล้ว จึงนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้ถามท่านพระสารีบุตรว่า
ดูก่อนท่านสารีบุตร ด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอแล ภิกษุจึงได้ฟังธรรมที่ยังไม่
เคยฟัง ธรรมทั้งหลายที่เธอได้ฟังแล้วย่อมไม่ถึงความหลงลืม ธรรมทั้งหลาย