เมนู

อรรถกถาทุติยสัปปสูตร


พึงทราบวินิจฉัยในทุติยสัปปสูตรที่ 10 ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า โฆรวิโส คือ มีพิษร้ายกาจ. บทว่า ทุชิวฺโห คือ มีลิ้น
สองแฉก. บทว่า โฆรวิสตา คือ เพราะเป็นสัตว์มีพิษร้าย. แม้ในสองบท
ที่เหลือก็นัยนี้เหมือนกัน.
จบอรรถกถาทุติยสัปปสูตรที่ 10
จบทีฆจาริกวรรควรรณนาที่ 3

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ


1. ปฐมทีฆจาริกสูตร 2. ทุติยทีฆจาริกสูตร 3 . อภินิวาสสูตร
4. มัจฉรสูตร 5. ปฐมกุลุปกสูตร 6. ทุติยกุลุปกสูตร 7. โภคสูตร
8. ภัตตสูตร 9. ปฐมสัปปสูตร 10. ทุติยสัปปสูตร และอรรถกถา.

อาวาสกวรรคที่ 4


1. อาวาสิกสูตร


ว่าด้วยธรรมของเจ้าอาวาส


[231] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเจ้าอาวาสประกอบด้วยธรรม 5
ประการ ย่อมเป็นผู้ไม่ควรยกย่อง ธรรม 5 ประการเป็นไฉน ? คือ ภิกษุ
เจ้าอาวาสเป็นผู้ไม่ถึงพร้อมด้วยมรรยาท ไม่ถึงพร้อมด้วยวัตร ไม่เป็นพหู-
สูต ไม่ทรงจำสุตะ 1 เป็นผู้ไม่ประพฤติขัดเกลา ไม่ยินดีในการหลีกออกเร้น
ไม่ยินดีในกัลยาณธรรม 1 เป็นผู้ไม่มีวาจาไพเราะ ไม่กระทำถ้อยคำให้
ไพเราะ 1 มีปัญญาทราม โง่เขลา 1 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเจ้าอาวาส
ประกอบด้วยธรรม 5 ประการนี้แล เป็นผู้ไม่ควรยกย่อง.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเจ้าอาวาสประกอบด้วยธรรม 5 ประการ
ย่อมเป็นผู้ควรยกย่อง ธรรม 5 ประการเป็นไฉน ? คือ ภิกษุเจ้าอาวาสเป็น
ผู้ถึงพร้อมด้วยมรรยาท ถึงพร้อมด้วยวัตร 1 เป็นพหูสูต ทรงไว้ซึ่งสุตะ 1
เป็นผู้ประพฤติขัดเกลา ยินดีในการหลีกออกเร้น ยินดีในกัลยาณธรรม 1
มีวาจาไพเราะกระทำถ้อยคำให้ไพเราะ 1 มีปัญญา เฉลียวฉลาด 1 ดูก่อน
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเจ้าอาวาสประกอบด้วยธรรม 5 ประการนี้แล เป็นผู้ควร
ยกย่อง.
จบอาวาสิกสูตรที่ 1