ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ สุตตะ. . . เวทัลละ
เธอย่อมทราบชัดเนื้อความของธรรมนั้นที่ยิ่งขึ้นไปด้วยปัญญา ภิกษุชื่อว่าเป็น
ผู้อยู่ในธรรมอย่างนี้แล ดูก่อนภิกษุ ฯลฯ นี้เป็นอนุสาสนีของเราเพื่อเธอ
ทั้งหลาย.
จบทุติยธรรมวิหาริกสูตรที่ 4

อรรถกถาทุติยธรรมวิหาริกสูตร

พึงทราบวินิจฉัยในทุติยธรรมวิหาริกสูตรที่ 4 ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า อุตฺตรึ จสฺส ปญฺญาย อตฺตํ นปฺปชานาติ ความว่า
ไม่รู้เนื้อความของธรรมนั้น ด้วยมรรคปัญญาพร้อมทั้งวิปัสสนา ยิ่งขึ้นไปกว่า
ปริยัตินั้น. อธิบายว่า ไม่เห็นไม่แทงตลอดสัจจะ 4. ในวาระนอกนั้น ก็นัยนี้
เหมือนกัน. ชน 6 จำพวก คือ ภิกษุพหูสูต ผู้บำเพ็ญวิปัสสนากรรมฐาน
พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี พระขีณาสพ พึงทราบว่าเป็น
ธรรมวิหารี (ผู้อยู่โดยธรรม) ในพระสูตรแม้ทั้งสองนี้ ด้วยประการ ฉะนี้.
จบอรรถกถาทุติยธรรมวิหาริกสูตรที่ 4