เมนู

อามกธัญยเปยยาล ตติยวรรคที่ 9



1. นัจจสูตร



ว่าด้วยสัตว์ผู้เว้นจากการฟ้อนรำมีน้อย



[1776] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฉั้นนั้นเหมือนกัน สัตว์ผู้งดเว้นจาก
การฟ้อนรำ ขับร้อง ประโคมดนตรี และดูการเล่นอันเป็นข้าศึก มีน้อย
โดยที่แท้ สัตว์ผู้ไม่งดเว้น จากการฟ้อนรำ ขับร้อง ประโคมดนตรี และดู
การเล่นอันเป็นข้าศึก มีมากกว่า ข้อนั้น เพราะเหตุ ไร ฯลฯ
จบนัจจสูตรที่ 1

2. สยนสูตร



ว่าด้วยสัตว์ผู้เว้นการนั่งนอนในที่นั่งนอนสูงใหญ่มีน้อย



[1777] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน สัตว์ผู้งดเว้นจาก
การนั่งนอนบนที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ มีน้อย โดยที่แท้ สัตว์ผู้ไม่งดเว้นจาก
การนั่งนอนบนที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ มีมากกว่า ฯลฯ
จบสยนสูตรที่ 2

3. รชตสูตร



ว่าด้วยสัตว์ผู้เว้นการรับเงินทองมีน้อย



[1778] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน สัตว์ผู้งดเว้นจาก
การรับทองและเงิน มีน้อย โดยที่แท้ สัตว์ผู้ไม่งดเว้นจากการรับทองและเงิน
มีมากกว่า ฯลฯ
จบรชตสูตรที่ 3

4. ธัญญสูตร



ว่าด้วยสัตว์ผู้เว้นจากการรับธัญญชาติดิบมีน้อย



[ 779] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน สัตว์ผู้งดเว้นจาก
การรับธัญญชาติดิบ มีน้อย โดยที่แท้ สัตว์ผู้ไม่งดเว้นจากการรับธัญญชาติดิบ
มีมากกว่า ฯลฯ
จบธัญญสูตรที่ 4

5. มังสสูตร



ว่าด้วยสัตว์ผู้เว้นการรับเนื้อดิบมีน้อย



[1780] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน สัตว์ผู้งดเว้นจาก
การรับเนื้อดิบ มีน้อย โดยที่แท้ สัตว์ผู้ไม่งดเว้นจากการรับเนื้อดิบ มี
มากกว่า ฯลฯ
จบมังสสูตรที่ 5

6. กุมาริกาสูตร



ว่าด้วยสัตว์ผู้เว้นการรับเด็กหญิงมีน้อย



[1781] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน สัตว์ผู้งดเว้นจาก
การรับสตรีและกุมารี มีน้อย โดยที่แท้ สัตว์ผู้ไม่งดเว้นจากการรับสตรีและ
กุมารีมีมากกว่า ฯลฯ
จบกุมาริกาสูตรที่ 6