9. ปฐมปัพพตูปมสูตร

เปรียบทุกข์ที่เหลือเท่ากับก้อนหิน

[1755] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนบุรุษเก็บก้อนหิน
ประมาณเท่าเมล็ดผักกาด 7 ก้อนแห่งขุนเขาหิมวันต์ เธอทั้งหลายจะสำคัญ
ความข้อนั้นเป็นไฉน ก้อนหินประมาณเท่าเมล็ดผักกาด 7 ก้อนที่เขาเก็บไว้
กับขุนเขาหิมวันต์ ไหนจะมากกว่ากัน ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ข้าแต่
พระองค์ผู้เจริญ ขุนเขาหิมวันต์มากกว่า ก้อนหินประมาณเท่าเมล็ดผักกาด
7 ก้อนที่เขาเก็บไว้ มีประมาณน้อย เมื่อเทียบกับขุนเขาหิมวันต์ ก้อนหิน
ประมาณเท่าเมล็ดผักกาด 7 ก้อนที่เขาเก็บไว้ ย่อมไม่ถึงซึ่งการนับ การเปรียบ
เทียบ หรือแม้ส่วนเสี้ยว.
พ. ฉันนั้นเหมือนกัน ภิกษุทั้งหลาย ทุกข์ของบุคคลผู้เป็นอริยสาวก
ฯลฯ เธอทั้งหลายพึงกระทำความเพียรเพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์ ฯลฯ
นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา.
จบปฐมปัพพตูปมสูตรที่ 9

10. ทุติยปัพพตูปมสูตร

เปรียบทุกข์ที่หมดไปเท่ากับขุนเขา

[1756] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนขุนเขาหิมวันต์พึงถึง
ความสิ้นไป หมดไป ยังเหลือกอันหินประมาณเท่าเมล็ดผักกาด 7 ก้อน เธอ
ทั้งหลายจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน ขุนเขาหิมวันต์ที่สิ้นไป หมดไป กับ
ก้อนหินประมาณเท่าเมล็ดผักกาด 7 ก้อนที่ยังเหลืออยู่ ไหนจะมากกว่ากัน
ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขุนเขาหิมวันต์ที่สิ้นไป