4. เจโตปริจจสูตร
ว่าด้วยการกำหนดรู้ใจผู้อื่น
[1289] ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย อนึ่ง เราย่อมกำหนดรู้ใจของสัตว์
อื่น ของบุคคลอื่นด้วยใจ คือ จิตมีราคะก็รู้ว่า จิตมีราคะ ฯลฯ จิตหลุดพ้น
ก็รู้ว่า จิตหลุดพ้น เพราะได้เจริญ ได้กระทำให้มากซึ่งสติปัฏฐาน 4 เหล่านี้.
จบเจโตปริจจสูตรที่ 4
5. ฐานาฐานสูตร
ว่าด้วยการรู้ฐานะและอฐานะ
[1290] ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย อนึ่ง เราย่อมรู้ฐานะโดยความเป็น
ฐานะและอฐานะโดยความเป็นอฐานะ ตามความเป็นจริง เพราะได้เจริญ ได้
การทำให้มากซึ่งสติปัฏฐาน 4 เหล่านี้.
จบฐานาฐานสูตรที่ 5
6.วิปากสูตร
ว่าด้วยการรู้วิบากของกรรม
[1291] ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย อนึ่ง เราย่อมรู้วิบากของการกระ
ทำกรรมทั้งที่เป็นอดีต อนาคต และปัจจุบัน โดยฐานะ โดยเหตุ ตามความ
เป็นจริง เพราะได้เจริญ ได้กระทำให้มากซึ่งสติปัฏฐาน 4 เหล่านี้.
จบวิปากสูตรที่ 6
7. สัพพัตถคามินีปฏิปทาสูตร
ปฏิปทาอันให้ถึงประโยชน์ทั้งปวง
[1292] ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย อนึ่ง เราย่อมรู้จักปฏิปทาอันให้ถึง
ประโยชน์ทั้งปวง ตามความเป็นจริง เพราะได้เจริญ ได้กระทำให้มากซึ่งสติ
ปัฏฐาน 4 เหล่านี้.
จบสัพพัตถคามินีปฏิปทาสูตรที่ 7
8. นานาธาตุสูตร
ว่าด้วยการรู้ธาตุต่าง ๆ
[1293] ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย อนึ่ง เราย่อมรู้ธาตุเป็นอเนกและ
โลกธาตุต่าง ๆ ตามความเป็นจริง เพราะได้เจริญ ได้กระทำให้มากซึ่งสติ-
ปัฏฐาน 4 เหล่านี้.
จบนานาธาตุสูตรที่ 8