4. เจโตปริจจสูตร

ว่าด้วยการกำหนดรู้ใจผู้อื่น

[1289] ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย อนึ่ง เราย่อมกำหนดรู้ใจของสัตว์
อื่น ของบุคคลอื่นด้วยใจ คือ จิตมีราคะก็รู้ว่า จิตมีราคะ ฯลฯ จิตหลุดพ้น
ก็รู้ว่า จิตหลุดพ้น เพราะได้เจริญ ได้กระทำให้มากซึ่งสติปัฏฐาน 4 เหล่านี้.
จบเจโตปริจจสูตรที่ 4

5. ฐานาฐานสูตร

ว่าด้วยการรู้ฐานะและอฐานะ

[1290] ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย อนึ่ง เราย่อมรู้ฐานะโดยความเป็น
ฐานะและอฐานะโดยความเป็นอฐานะ ตามความเป็นจริง เพราะได้เจริญ ได้
การทำให้มากซึ่งสติปัฏฐาน 4 เหล่านี้.
จบฐานาฐานสูตรที่ 5

6.วิปากสูตร

ว่าด้วยการรู้วิบากของกรรม

[1291] ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย อนึ่ง เราย่อมรู้วิบากของการกระ
ทำกรรมทั้งที่เป็นอดีต อนาคต และปัจจุบัน โดยฐานะ โดยเหตุ ตามความ
เป็นจริง เพราะได้เจริญ ได้กระทำให้มากซึ่งสติปัฏฐาน 4 เหล่านี้.
จบวิปากสูตรที่ 6