ทุติยวรรคที่ 2*

1. สหัสสูตร

การบรรลุภาวะแห่งมหาอภิญญา

[1285] สมัยหนึ่ง ท่านพระอนุรุทธะอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน
อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศษรฐี ใกล้พระนครสาวัตถี ครั้งนั้น ภิกษุมาก
รูปเข้าไปหาท่านพระอนุรุทธะถึงที่อยู่ ได้ปราศรัยกับท่านพระอนุรุทธะ ฯลฯ
ครั้นแล้วได้ถามท่านพระอนุรุทธะว่า ท่านอนุรุทธะบรรลุภาวะแห่งมหาอภิญญา
เพราะได้เจริญ ได้กระทำให้มากซึ่งธรรมเหล่าไหน.
[1286] ท่านพระอนุรุทธะตอบว่า ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย เราบรรลุ
ภาวะแห่งมหาอภิญญา เพราะได้เจริญ ได้กระทำให้มากซึ่งสติปัฏฐาน 4 สติ-
ปัฏฐาน 4 เป็นไฉน เราย่อมพิจารณาเห็นกายในกายอยู่... ย่อมพิจารณา
เห็นเวทนาในเวทนาอยู่ ... ย่อมพิจารณาเห็นจิตในจิตอยู่ ... ย่อมพิจารณา
เห็นธรรมอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัส
ในโลกเสียได้ ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย เราบรรลุภาวะแห่งมหาอภิญญา เพราะ
ได้เจริญ ได้กระทำให้มากซึ่งสติปัฎฐาน 4 เหล่านี้แล อนึ่ง เราย่อมระลึก
ได้ตลอดพันกัป เพราะได้เจริญ ได้กระทำให้มากซึ่งสติปัฏฐาน 4 เหล่านี้.
จบสหัสสสูตรที่ 1
* ทุติยวรรคที่ 2 อรรถกถาแก้รวม ๆ กันไว้ท้ายสูตรวรรคนี้.

2. อิทธิสูตร

เจริญสติปัฏฐานแสดงฤทธิ์ได้

[1287] ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย อนึ่ง เราย่อมแสดงฤทธิ์ได้หลาย
อย่างคือ คนเดียวเป็นหลายคนก็ได้ ฯลฯ ใช้อำนาจทางกายไปตลอดพรหมโลก
ก็ได้ เพราะได้เจริญ ได้กระทำให้มากซึ่งสติปัฏฐาน 4 เหล่านี้.
จบอิทธิสูตรที่ 2

3 . ทิพโสตสูตร

ว่าด้วยเสียง 2 ชนิด

[1288] ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย อนึ่ง เราย่อมได้ยินเสียง 2 ชนิด
คือ เสียงทิพย์และมนุษย์ ทั้งที่อยู่ไกลและใกล้ ด้วยทิพโสตอันบริสุทธิ์ล่วง
โสตของมนุษย์ เพราะได้เจริญ ได้กระทำให้มากซึ่งสติปัฏฐาน 4 เหล่านี้.
จบทิพโสตสูตรที่ 3