ภิกษุพึงเจริญ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้ เพื่อความสิ้นไป เพื่อละซึ่งสังโยชน์
อันเป็นส่วนเบื้องบน 5 เหล่านี้แล (อินทรียสังยุตมีส่วนเหมือนในมรรคสังยุต ).
จบคังคาทิเปยยาลที่ 8
จบอินทรียสังยุต

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

1. สัญโญชนสูตร 2. อนุสยสูตร 3. ปริญญาสูตร 4. อาสวัก-
ขยสู ร 5. ปฐมผลสูตร 6. ทุติยผลสูตร 7. ปฐมรุกขสูตร 8. ทุติย
รุกขสู ร 9. ตติยรุกขสูตร 10. จตุตถรุกขสูตรและอรรถกถา

สัมมัปปธานสังยุต

ว่าด้วยสัมมัปปธาน 4

[1090] สาวัตถีนิทาน. ณ ที่นั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสเรียกภิกษุ
ทั้งหลายแล้วตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัมมัปปธาน 4 เหล่านี้. สัมมัปปธาน
4 เป็นไฉน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมยังฉันทะให้เกิด
พยายาม ปรารภความเพียรประคองจิตไว้ ตั้งจิตไว้ เพื่อไม่ให้บาปอกุศลธรรม
ที่ยังไม่เกิดเกิดขึ้น 1 เพื่อละบาปอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว 1 เพื่อให้กุศลธรรม
ที่ยังไม่เกิดเกิดขึ้น 1 เพื่อความตั้งอยู่ เพื่อความไม่เลือนหาย เพื่อความมี
ยิ่ง ๆ ขึ้นไป เพื่อความไพบูลย์ เพื่อความเจริญ เพื่อความบริบูรณ์แห่งกุศล
ธรรมที่บังเกิดขึ้นแล้ว 1 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัมมัปปธาน 4 เหล่านี้แล.