10. ทุติยฉันทสัมปทาสูตร
ฉันทสัมปทาเป็นเหตุให้เกิดอริยมรรค
[177] . . . เหมือนความถึงพร้อมแห่งฉันทะเลย ฯลฯ
จบทุติยฉันทสัมปทาสูตรที่ 10
11. ทุติยอัตตสัมปทาสูตร
อัตตสัมปทาเป็นเหตุให้เกิดอริยมรรค
[178] . . . เหมือนความถึงพร้อมแห่งตนเลย ฯลฯ
จบทุติยอัตตสัมปทาสูตรที่ 11
12. ทติยทิฏฐิสัมปทาสูตร
ทิฏฐิสัมปทาเป็นเหตุให้เกิดอริยมรรค
[179] . . . เหมือนความถึงพร้อมแห่งทิฏฐิเลย ฯลฯ
จบทุติยทิฏฐิสัมปทาสูตรที่ 12
จบทุติยทิฏฐิสัมปทาสูตรที่ 12
13. ทุติยอัปปมาทสัมปทาสูตร
อัปปมาทสัมปทาเป็นเหตุให้เกิดอริยมรรค
[180] . . .เหมือนความถึงพร้อมแห่งความไม่ประมาทเลย ฯลฯ
จบทุติยอัปปมาทสัมปทาสูตรที่ 13
14. ทุติยโยนิโสมนสิการสัมปทาสูตร
โยนิโสมสิการเป็นเหตุให้เกิดอริยมรรค
[181] สาวัตถีนิทาน. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรายังไม่เล็งเห็นธรรม
อันอื่นแม้สักอย่างหนึ่ง ซึ่งจะเป็นเหตุให้อริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ 8
ที่ยังไม่เกิด ย่อมเกิดขึ้น หรือที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมถึงความเจริญบริบูรณ์
เหมือนความถึงพร้อมแห่งการกระทำไว้ในใจโดยแยบคายเลย ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย อันภิกษุผู้ถึงพร้อมด้วยการกระทำไว้ในใจโดยแยบคาย พึงหวัง
ข้อนี้ได้ว่า จักเจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ 8 จักกระทำให้มากซึ่ง
อริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ 8.
[182] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ภิกษุผู้ถึงพร้อมด้วยการกระทำไว้
ในใจโดยแยบคาย ย่อมเจริญอริยมรรคประกอบด้วยองค์ 8 ย่อมกระทำให้มาก
ซึ่งอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ 8 อย่างไรเล่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุ
ในธรรมวินัยนี้ ย่อมเจริญสัมมาทิฏฐิ มีอันกำจัดราคะเป็นที่สุด มีอันกำจัด
โทสะเป็นที่สุด มีอันกำจัดโมหะเป็นที่สุด ฯลฯ ย่อมเจริญสัมมาสมาธิ