เมนู

ทุติยปัณณาสก์



อรรถกถาอวิชชาวรรคที่ 1


ในอวิชชาวรรคที่ 1 มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า อวิชฺชา ได้แก่ความไม่รู้ในสัจจะ 4. บทว่า วิชฺชา ได้แก่
รู้แจ้งอรหัตตมรรค. บทว่า อนิจฺจโต ชานโต ปสฺสโต ความว่า
เมื่อรู้ เมื่อเห็น ว่าเป็นทุกข์เป็นอนัตตา ชื่อว่าย่อมละได้เหมือนกัน. ก็คำนี้
ตรัสไว้โดยอัธยาศัยของบุคคลผู้ตรัสรู้ ในเมื่อตรัสโดยเป็นของไม่เที่ยง
ในบททั้งปวงก็นัยนี้เหมือนกัน
แต่ในที่นี้ บทว่า สญฺโญชนา ได้แก่สัญโญชน์ 10. บทว่า อาสวา
ได้แก่อาสวะ 4. บทว่า อนุสยา ได้แก่อนุสัย 7. บทว่า สพฺพูปาทาน-
ปริญฺญา
ได้แก่เพื่อรู้ชัดอุปาทานหมดทั้ง 4 ด้วยปริญญา 3. บทว่า
ปริยาทานาย ได้แก่เพื่อความเกษม. บทที่เหลือในที่ทั้งปวงง่ายทั้งนั้นแล.
จบ อรรถกถาอวิชชาวรรคที่ 1

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ


1 อวิชชาสูตร 2. ปฐมสังโยชนสูตร 3. ทุติยสังโยชนสูตร
4. ปฐมอาสวสูตร 5. ทุติยอาสวสูตร 6. ปฐมอนุสัยสูตร 7. ทุติยอนุ-
สัยสูตร 8. ปริญญาสูตร 9. ปฐมปริยาทานสูตร 10. ทุติยปริยาทานสูตร.