55. ปฐมอัชฌัตตายตนสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายในที่เป็นของไม่เที่ยง

[279] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จักษุเป็นของไม่เที่ยง หูเป็นของ
ไม่เที่ยง จมูกเป็นของไม่เที่ยง ลิ้นเป็นของไม่เที่ยง กายเป็นของไม่เที่ยง
ใจเป็นของไม่เทียง ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่
อย่างนี้ ฯลฯ กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ ปฐมอัชฌัตตายตนสูตรที่ 55

56. ทุติยอัชฌัตตายตนสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายในเป็นทุกข์

[280] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จักษุเป็นทุกข์ หูเป็นทุกข์ จมูก
เป็นทุกข์ ลิ้นเป็นทุกข์ กายเป็นทุกข์ ใจเป็นทุกข์ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในจักษุ ฯลฯ
กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ ทุติยอัชฌัตตายตนสูตรที่ 56

57. ตติยอัชฌัตตายตนสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายในเป็นอนัตตา

[281] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จักษุเป็นอนัตตา หูเป็นอนัตตา
จมูกเป็นอนัตตา ลิ้นเป็นอนัตตา กายเป็นอนัตตา ใจเป็นอนัตตา ดูก่อน
ภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเบื่อหน่าย
แม้ในจักษุ ฯลฯ กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ ตติยอัชฌัตตายตนสูตรที่ 57

58. ปฐมพาหิรายตนสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายนอกเป็นของไม่เที่ยง

[282] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย รูปไม่เที่ยง เสียงไม่เที่ยง กลิ่น
ไม่เที่ยง รสไม่เที่ยง โผฏฐัพพะไม่เที่ยง ธรรมารมณ์ไม่เที่ยง ดูก่อน
ภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ฯลฯ กิจอื่นเพื่อ
ความเป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ ปฐมพาหิรายตนที่ 58

59. ทุติยพาหิรายตนสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายนอกเป็นทุกข์

[283] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย รูปเป็นทุกข์ เสียงเป็นทุกข์ กลิ่น
เป็นทุกข์ รสเป็นทุกข์ โผฏฐัพพะเป็นทุกข์ ธรรมารมณ์เป็นทุกข์ ดูก่อน
ภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ฯลฯ กิจอื่นเพื่อ
ความเป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ ทุติยพาหิรายตนสูตรที่ 59

60. ตติยพาหิรายตนสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายนอกเป็นอนัตตา

[284] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย รูปเป็นอนัตตา เสียงเป็นอนัตตา
กลิ่นเป็นอนัตตา รสเป็นอนัตตา โผฏฐัพพะเป็นอนัตตา ธรรมารมณ์
เป็นอนัตตา ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้
ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในรูป แม้ในเสียง แม้ในกลิ่น แม้ในรส แม้ในโผฏฐัพพะ
แม้ในธรรมารมณ์ ฯลฯ กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ ตติยพาหิรายตนสูตรที่ 60
จบ สัฏฐิเปยยาลวรรคที่ 2