25. ตติยอตีตสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายในที่เป็นอดีตเป็นอนัตตา

[267] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จักษุที่เป็นอดีตเป็นอนัตตา หูที่เป็น
อดีตเป็นอนัตตา จมูกที่เป็นอดีตเป็นอนัตตา ลิ้นที่เป็นอดีตเป็นอนัตตา
กายที่เป็นอดีตเป็นอนัตตา ใจที่เป็นอดีตที่เป็นอนัตตา ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ฯลฯ กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้
มิได้มี.
จบ ตติยอตีตสูตรที่ 25

26. ตติยอนาคตสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายในที่เป็นอนาคตเป็นอนัตตา

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จักษุที่เป็นอนาคตเป็นอนัตตา หูที่เป็นอนาคต
เป็นอนัตตา จมูกที่เป็นอนาคตเป็นอนัตตา ลิ้นที่เป็นอนาคตเป็นอนัตตา
กายที่เป็นอนาคตเป็นอนัตตา ใจที่เป็นอนาคตเป็นอนัตตา ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ฯลฯ กิจอื่นเพื่อความ
เป็นอย่างนี้มิได้มี
จบ ตติยอนาคตสูตรที่ 26

27. ตติยปัจจุปันนสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายในที่เป็นปัจจุบันเป็นอนัตตา

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จักษุที่เป็นปัจจุบันเป็นอนัตตา หูที่เป็นปัจจุบัน
เป็นอนัตตา จมูกที่เป็นปัจจุบันเป็นอนัตตา ลิ้นที่เป็นปัจจุบันเป็นอนัตตา
กายที่เป็นปัจจุบันเป็นอนัตตา ใจที่เป็นปัจจุบันเป็นอนัตตา ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ฯลฯ กิจอื่นเพื่อความ
เป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ ตติยปัจจุปันนสูตรที่ 27

28. จตุตถอตีตสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายนอกที่เป็นอดีตเป็นของไม่เที่ยง

[268] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย รูปที่เป็นอดีตเป็นของไม่เที่ยง
เสียงที่เป็นอดีตเป็นของไม่เที่ยง กลิ่นเป็นอดีตเป็นของไม่เที่ยง รสที่เป็น
อดีตเป็นของไม่เที่ยง โผฏฐัพพะที่เป็นอดีตเป็นของไม่เที่ยง ธรรมารมณ์
ที่เป็นอดีตเป็นของไม่เที่ยง ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว
เป็นอยู่อย่างนี้ ฯลฯ กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ จตุตถอตีตสูตรที่ 28