เมนู

อรรถกถาสมณพราหมณสูตรที่ 7



พึงทราบวินิจฉัยในสมณพราหมณสูตรที่ 7 ดังต่อไปนี้.
ในบทเป็นต้นว่า สมุทยํ ความว่า ชื่อว่าเหตุเกิดแห่งลาภและ
สักการะเป็นต้นอย่างนี้ว่า อัตภาพพร้อมด้วยบุพกรรม ความเป็นผู้มีผิวงาม
ในบุตรผู้มีตระกูล เสียงไพเราะ ธุดงคคุณ ทรงจีวร บริวารสมบัติ.
ไม่รู้เหตุเกิดนั้น ด้วยอำนาจสมุทัยสัจ. นิโรธ และปฏิปทา พึงทราบด้วย
อำนาจนิโรธสัจและมรรคสัจนั้นแล.
จบอรรถกถาสมณพราหมณสูตรที่ 7

8. ฉวิสูตร



ว่าด้วยลาภสักการะตัดผิวตัดหนังจดเยื่อในกระดูก



[577] พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อาราม
ของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี กรุงสาวัตถี. ณ ที่นั้นแล พระผู้มีพระ-
ภาคเจ้า
. . .ได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ลาภสักกะและความสรร-
เสริญ ทารุณ เผ็ดร้อน หยาบคาย เป็นอันตรายแก่การบรรลุธรรมอัน
เกษมจากโยคะ ซึ่งไม่มีธรรมอื่นยิ่งไปกว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ลาภ
สักการะและความสรรเสริญ ย่อมตัดผิว แล้วตัดหนัง แล้วตัดเนื้อ แล้ว
ตัดเอ็น แล้วตัดกระดูก แล้วตั้งอยู่จดเยื่อในกระดูก ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
ลาภสักการะและความสรรเสริญ ทารุณ ฯ ล ฯ อย่างนี้แล เธอทั้งหลาย
พึงศึกษาอย่างนี้แหละ.
จบฉวิสูตรที่ 8