เมนู

3. สกลิกสูตร



ว่าด้วยถูกสะเก็ดหิน



[452] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ :-
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ มัททกุจฉิมิคทายวัน
กรุงราชคฤห์.
ก็โดยสมัยนั้นแล พระบาทของพระผู้มีพระภาคเจ้าถูกสะเก็ดหินเจาะ
แล้ว ได้ยินว่า เวทนาทั้งหลาย อันยิ่ง เป็นไปในพระสรีระ เป็นทุกข์ แรงกล้า
เผ็ดร้อน ไม่เป็นที่ยินดี ไม่เป็นที่พอพระทัย ย่อมเป็นไปแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า
พระองค์มีพระสติสัมปชัญญะอดกลั้นซึ่งเวทนาเหล่านั้น ไม่กระสับกระส่าย.
ลำดับ นั้น พระผู้มีพระภาคเจ้ารับสั่งให้ปูผ้าสังฆาฏิเป็น 8 ชั้น แล้ว
สำเร็จสีหไสยา โดยพระปรัศว์เบื้องขวา พระบาทซ้ายเหลิอมพระบาทขวา มี
พระสติสัมปชัญญะ.
[453] ครั้งนั้นแล มารผู้มีบาปเข้าไปหาพระองค์ถึงที่ประทับ แล้ว
ทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยคาถาว่า
ท่านนอนด้วยความเขลา หรือมัวเมา
คิดกาพย์กลอนอยู่ ประโยชน์ทั้งหลาย
ของท่านไม่มีมา ท่านอยู่ ณ ที่นอนที่นั่ง
อันสงัดแต่ผู้เดียว ตั้งหน้านอนหลับ นี่
อะไร ท่านหลับทีเดียวหรือ.