8. ติสสกสูตร

ว่าด้วยพรหมปรารภติสกภิกษุ

[594] สาวัตถีนิทาน.
ก็โดยสมัยนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับพักกลางวันหลีกเร้นอยู่
แล้ว.
ครั้งนั้นแล สุพรหมปัจเจกพรหมและสุทธาวาสปัจเจกพรหมเข้าไป
ใกล้ที่ประทับของพระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นแล้วได้ยืนพิงบานประตูองค์ละข้าง.
[595] ลำดับนั้นแล สุทธาวาสปัจเจกพรหมปรารภกตโมรกติสสก
ภิกษุได้กล่าวคาถานี้ในสำนักของพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า
ใครผู้มีปัญญาในโลกนี้จะพึงกำหนด
วัดซึ่งพระขีณาสพผู้มีคุณ อันใคร ๆ
ประมาณไม่ได้ เราเห็นว่าผู้นั้นไม่มีธุต-
ธรรม เป็นคนไม่มีปัญญา วัดอยู่ซึ่งพระ-
ขีณาสพผู้มีคุณอันใคร ๆ ประมาณมิได้.

อรรถกถาติสสกสูตร

ในติสสกสูตรที่ 8 มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ :-
ปัญญาท่านเรียกว่า กิสฺสวา ในบทว่า อกิสฺสวํ ดังนี้. อธิบายว่า
ปราศจากปัญญา.
จบอรรถกถาติสสกสูตรที่ 8