ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็เรื่องนั้น เรามิได้ฟังต่อสมณะหรือพราหมณ์
อื่น ๆ แล้วจึงบอก ก็แล เราบอกเรื่องที่รู้เอง เห็นเอง ปรากฏเองทั้งนั้น.

นิคมคาถา

[525] พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไวยากรณภาษิตดังนี้ ครั้นแล้ว
พระสุคตผู้ศาสดา ก็ได้ตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปอีกดังนี้ ว่า
นรชนเหล่าใดยังเป็นมาณพ อัน
เทวทูตตักเตือนแล้ว ประมาทอยู่ นรชน
เหล่านั้นจะเข้าถึงหมู่สัตว์เลว เศร้าโศก
สิ้นกาลนาน ส่วนนรชนเหล่าใด เป็น
สัตบุรุษผู้สงบระบับในโลกนี้ อันเทวทูต
ตักเตือนแล้ว ย่อมไม่ประมาทในธรรม
ของพระอริยะในกาลไหน ๆ เห็นภัยใน
ความถือมั่นอันเป็นเหตุ แห่งชาติและมรณะ
แล้ว ไม่ถือมั่น หลุดพ้นในธรรมเป็นที่สิ้น
ชาติและมรณะได้ นรชนเหล่านั้นเป็นผู้ถึง
ความเกษม มีสุข ดับสนิทในปัจจุบัน
ล่วงเวรและภัยทั้งปวงและเข้าไปล่วงทุกข์
ทั้งปวงได้.
จบเทวทูตสูตร ที่ 10
จบสุญญตวรรค ที่ 3