เมนู

กถาว่าด้วยมิตรเทียม



[186] ดูก่อนคฤหบดีบุตร คน 4 จำพวกเหล่านี้ คือ คน
ปอกลอก 1 คนดีแต่พูด 1 คนหัวประจบ 1 คนชักชวนในทางฉิบหาย 1
ท่านพึงทราบว่าไม่ใช่มิตร เป็นแต่คนเทียมมิตร.
[187] ดูก่อนคฤหบดีบุตร คนปอกลอกท่านพึงทราบว่าไม่ใช่มิตร
เป็นแต่คนเทียมมิตรโดยสถาน 4 คือ เป็นคนติดเอาแต่ได้ฝ่ายเดียว 1
เสียให้น้อยคิดเอาให้ได้มาก 1 ไม่รับทำกิจของเพื่อนในคราวมีภัย 1 คบ
เพื่อนเพราะเห็นแก่ประโยชน์ของตัว 1. คฤหบดีบุตร คนปอกลอกท่าน
พึงทราบว่าไม่ใช่มิตร เป็นแต่คนเทียมมิตร โดยสถาน 4 เหล่านี้แล.
[188] ดูก่อนคฤหบดีบุตร คนดีแต่พูด ท่านพึงทราบว่าไม่ใช่มิตร
แต่เป็นคนเทียมมิตร โดยสถาน 4 คือ เก็บเอาของล่วงแล้วมาปราศรัย 1
อ้างเอาของที่ยังไม่มาถึงมาปราศรัย 1 สงเคราะห์ด้วยสิ่งหาประโยชน์มิได้ 1
เมื่อกิจเกิดขึ้นแสดงความขัดข้อง ( ออกปากพึ่งมิได้ ) 1. ดูก่อนคฤหบดีบุตร
คนดีแต่พูดท่านพึงทราบว่า ไม่ใช่มิตร เป็นแต่คนเทียมมิตร โดยสถาน
4 เหล่านี้แล.
[189] ดูก่อนคฤหบดีบุตร คนหัวประจบ ท่านพึงทราบว่าไม่ใช่
มิตร เป็นแต่คนเทียมมิตร โดยสถาน 4 คือ ตามใจเพื่อน ให้ทำความชั่ว
(จะทำชั่วก็คล้อยตาม) 1 ตามใจเพื่อนให้ทำความดี (จะทำดีก็คล้อยตาม)
ต่อหน้าก็สรรเสริญ 1 ลับหลังนินทา 1. ดูก่อนคฤหบดีบุตร คนหัวประจบ
ท่านพึงทราบว่าไม่ใช่มิตร เป็นแต่คนเทียมมิตร โดยสถาน 4 เหล่านี้แล.