10. โขมทายกตฺเถรอปทานํ

[184]

‘‘นคเร พนฺธุมติยา, อโหสิํ วาณิโช ตทา;

เตเนว ทารํ โปเสมิ, โรเปมิ พีชสมฺปทํฯ

[185]

‘‘รถิยํ ปฏิปนฺนสฺส, วิปสฺสิสฺส มเหสิโน;

เอกํ โขมํ มยา ทินฺนํ, กุสลตฺถาย สตฺถุโนฯ

[186]

‘‘เอกนวุติโต กปฺเป, ยํ โขมมททิํ ตทา;

ทุคฺคติํ นาภิชานามิ, โขมทานสฺสิทํ ผลํฯ

[187]

‘‘สตฺตรเส [สตฺตวีเส (สี. สฺยา.)] อิโต กปฺเป, เอโก สินฺธวสนฺธโน;

สตฺตรตนสมฺปนฺโน, จตุทีปมฺหิ อิสฺสโรฯ

[188]

‘‘ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส, วิโมกฺขาปิ จ อฏฺฐิเม;

ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา, กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ’’ฯ

อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา โขมทายโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติฯ

โขมทายกตฺเถรสฺสาปทานํ ทสมํฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

สุสูติ อุปวาโน จ, สรโณ สีลคาหโก;

อนฺนสํสาวโก โขมทายี จ, ทเสว ตติเย คเณ;

อญฺชลี โขมทายี จ, ทเสว ตติเย คเณ;

ปญฺจาลีสีติสตํ วุตฺตา, คาถาโย สพฺพปิณฺฑิตาฯ

สุภูติวคฺโค ตติโยฯ

จตุตฺถภาณวารํฯ

4. กุณฺฑธานวคฺโค