‘‘เอกนวุติโต กปฺเป, ยํ ปุลินมทาสหํ;

ทุคฺคติํ นาภิชานามิ, ปุลินทานสฺสิทํ ผลํฯ

[167]

‘‘ติํสติเม [ติปญฺญาเส (สี. สฺยา.)] อิโต กปฺเป, ราชา อาสิํ ชนาธิภู;

มหาปุลินนาเมน, จกฺกวตฺตี มหพฺพโลฯ

[168]

‘‘ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส, วิโมกฺขาปิ จ อฏฺฐิเม;

ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา, กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ’’ฯ

อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปุลินปูชโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติฯ

ปุลินปูชกตฺเถรสฺสาปทานํ สตฺตมํฯ

8. อุตฺติยตฺเถรอปทานํ

[169]

‘‘จนฺทภาคานทีตีเร, สุสุมาโร อหํ ตทา;

สโคจรปฺปสุโตหํ [สโภชนปสุตาหํ (สฺยา. ก.)], นทีติตฺถํ อคจฺฉหํฯ

[170]

‘‘สิทฺธตฺโถ ตมฺหิ สมเย, สยมฺภู อคฺคปุคฺคโล;

นทิํ ตริตุกาโม โส, นทีติตฺถํ อุปาคมิฯ

[171]

‘‘อุปาคเต จ [อุปาคตมฺหิ (สฺยา. ก.)] สมฺพุทฺเธ, อหมฺปิ ตตฺถุปาคมิํ;

อุปคนฺตฺวาน สมฺพุทฺธํ, อิมํ วาจํ อุทีรยิํฯ

[172]

‘‘‘อภิรูห มหาวีร, ตาเรสฺสามิ อหํ ตุวํ;

เปตฺติกํ วิสยํ มยฺหํ, อนุกมฺป มหามุนิ’ฯ

[173]

‘‘มม อุคฺคชฺชนํ สุตฺวา, อภิรูหิ มหามุนิ;

หฏฺโฐ หฏฺเฐน จิตฺเตน, ตาเรสิํ โลกนายกํฯ

[174]

‘‘นทิยา ปาริเม ตีเร, สิทฺธตฺโถ โลกนายโก;

อสฺสาเสสิ มมํ ตตฺถ, อมตํ ปาปุณิสฺสสิฯ

[175]

‘‘ตมฺหา กายา จวิตฺวาน, เทวโลกํ อาคจฺฉหํ;

ทิพฺพสุขํ อนุภวิํ, อจฺฉราหิ ปุรกฺขโตฯ

[176]