10. อชิตตฺเถรอปทานํ

[484]

‘‘ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน, สพฺพธมฺมาน ปารคู;

อชฺโฌคาเหตฺวา หิมวนฺตํ, นิสีทิ โลกนายโกฯ

[485]

‘‘นาหํ อทฺทกฺขิํ [ปสฺสามิ (?)] สมฺพุทฺธํ, นปิ สทฺทํ สุโณมหํ;

มม ภกฺขํ คเวสนฺโต, อาหิณฺฑามิ วเน อหํ [ตทา (สี.)]ฯ

[486]

‘‘ตตฺถทฺทสฺสาสิํ สมฺพุทฺธํ, ทฺวตฺติํสวรลกฺขณํ;

ทิสฺวาน วิตฺติมาปชฺชิํ [จิตฺตมาปชฺชิ (สี.), จิตฺตมาปชฺชิํ (สฺยา.)], สตฺโต โก นามยํ ภเวฯ

[487]

‘‘ลกฺขณานิ วิโลเกตฺวา, มม วิชฺชํ อนุสฺสริํ;

สุตญฺหิ เมตํ วุฑฺฒานํ, ปณฺฑิตานํ สุภาสิตํฯ

[488]

‘‘เตสํ ยถา ตํ วจนํ, อยํ พุทฺโธ ภวิสฺสติ;

ยํนูนาหํ สกฺกเรยฺยํ, คติํ เม โสธยิสฺสติฯ

[489]

‘‘ขิปฺปํ อสฺสมมาคนฺตฺวา, มธุเตลํ คหิํ อหํ;

โกลมฺพกํ คเหตฺวาน, อุปคจฺฉิํ วินายกํ [นราสภํ (สี.)]ฯ

[490]

‘‘ติทณฺฑเก คเหตฺวาน, อพฺโภกาเส ฐเปสหํ;

ปทีปํ ปชฺชลิตฺวาน, อฏฺฐกฺขตฺตุํ อวนฺทหํฯ

[491]

‘‘สตฺตรตฺตินฺทิวํ พุทฺโธ, นิสีทิ ปุริสุตฺตโม;

ตโต รตฺยา วิวสาเน, วุฏฺฐาสิ โลกนายโกฯ

[492]

‘‘ปสนฺนจิตฺโต สุมโน, สพฺพรตฺตินฺทิวํ อหํ;

ทีปํ พุทฺธสฺส ปาทาสิํ, ปสนฺโน เสหิ ปาณิภิฯ

[493]

‘‘สพฺเพ วนา คนฺธมยา, ปพฺพเต คนฺธมาทเน;

พุทฺธสฺส อานุภาเวน, อาคจฺฉุํ พุทฺธสนฺติกํ [อุปคจฺฉุํ ตทา ชินํ (สี.)]ฯ

[494]

‘‘เย เกจิ ปุปฺผคนฺธาเส, ปุปฺผิตา ธรณีรุหา;

พุทฺธสฺส อานุภาเวน, สพฺเพ สนฺนิปตุํ ตทาฯ

[495]

‘‘ยาวตา หิมวนฺตมฺหิ, นาคา จ ครุฬา อุโภ;

ธมฺมญฺจ โสตุกามา เต, อาคจฺฉุํ พุทฺธสนฺติกํฯ

[496]