‘‘ทารโกว อหํ สนฺโต, กรณียํ สมาปยิํ;
กิํ เม กรณียํ อชฺช, สกฺยปุตฺตสฺส สาสเนฯ
[127]
‘‘สตสหสฺสิโต กปฺเป, ยํ กมฺมมกริํ ตทา;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ, สทฺธมฺมสวเน ผลํฯ
[128]
‘‘ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส…เป.… กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ’’ฯ
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ธมฺมสวนิโย เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติฯ
ธมฺมสวนิยตฺเถรสฺสาปทานํ นวมํฯ
10. อุกฺขิตฺตปทุมิยตฺเถรอปทานํ
[129]
‘‘นคเร หํสวติยา, อโหสิํ มาลิโก ตทา;
โอคาเหตฺวา ปทุมสรํ, สตปตฺตํ โอจินามหํฯ
[130]
‘‘ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน, สพฺพธมฺมาน ปารคู;
สห สตสหสฺเสหิ [สตสหสฺสสิสฺเสหิ (ก.)], สนฺตจิตฺเตหิ ตาทิภิฯ
[131]
‘‘ขีณาสเวหิ สุทฺเธหิ, ฉฬภิญฺเญหิ ฌายิภิ [โส ตทา (สี.), โส สห (ก.)];
มม วุทฺธิํ สมนฺเวสํ, อาคจฺฉิ มม สนฺติกํ [มม สนฺติเก (สี.), ปุริสุตฺตโม (สฺยา. ก.)]ฯ
[132]
‘‘ทิสฺวานหํ เทวเทวํ, สยมฺภุํ โลกนายกํ;
วณฺเฏ เฉตฺวา สตปตฺตํ, อุกฺขิปิมมฺพเร ตทาฯ
[133]
‘‘ยทิ พุทฺโธ ตุวํ วีร, โลกเชฏฺโฐ นราสโภ;
สยํ คนฺตฺวา สตปตฺตา, มตฺถเก ธารยนฺตุ เตฯ
[134]
‘‘อธิฏฺฐหิ มหาวีโร, โลกเชฏฺโฐ นราสโภ;
พุทฺธสฺส อานุภาเวน, มตฺถเก ธารยิํสุ เตฯ
[135]
‘‘เตน กมฺเมน สุกเตน, เจตนาปณิธีหิ จ;
ชหิตฺวา มานุสํ เทหํ, ตาวติํสมคจฺฉหํฯ
[136]